Zo geweldig zijn 'gezonde scholen' niet
Symptoombestrijding van een probleem dat thuis ligt.
Twee keer zoveel scholen als verwacht willen meedoen aan een project van het ministerie van VWS om kinderen gezonder de dag door te sleuren. Scholen en de minister zijn verrukt van blijdschap.
Scholen kunnen inschrijven op extra ondersteuning voor sport, bewegen en gezonde leefstijl. Daarbij kan bijvoorbeeld aandacht worden besteed aan gezond trakteren, sport tijdens de pauze maar ook de inrichting van een schoolplein waardoor kinderen makkelijker kunnen bewegen.
De scholen kunnen kiezen voor advies op maat van een adviseur of voor extra uren hulp bij een schoolactiviteit op het gebied van sport, bewegen en een gezonde leefstijl. De animo onder scholen blijkt groot. Eind 2013 dienden twaalfhonderd basisscholen, driehonderd scholen in het voortgezet onderwijs en vijftig mbo-scholen een aanvraag in.
Geweldig dat scholen zorg willen dragen voor de gezondheid van hun leerlingen, maar ik begreep juist dat scholen minder algeheel probleemoplosser moesten zijn en zich meer moesten richten op onderwijs - wat mij een gezonde taakstelling lijkt voor de gemiddelde Nederlandse school. Wezenlijk komt het er nu namelijk op neer dat scholen symptomen mogen bestrijden die voortkomen uit een minder dan ideale thuissituatie. Want overgewicht heeft zijn oorsprong in de huiselijke sfeer, net zoals een gebrek aan beweging.
Eigenlijk zouden de ouders van kinderen die baat hebben bij dit gezondheidsproject, scholen en overheid dankbaar moeten zijn. De overheid voert namelijk een opvoedingstaak uit die zij niet op hun schouders nemen. Niet heel gek ook, als Jan en alleman jarenlang is wijsgemaakt dat alles wat Jan en alleman doen, goed is. Dat maakten Jan en de zijnen zichzelf niet in de laatste plaats zelf wijs. Want niemand dient zich te bemoeien met elkanders leven, zeker niet met de opvoeding van andermans kinderen. Mummy knows best.
En op het moment dat gedeelde (opvoedings)waarden zodanig worden bekritiseerd, verdwijnen die waarden. Gekeken naar gezondheid en gedrag van kinderen - die het ministerie kennelijk grote zorgen baren, want het trekt er miljoenen voor uit - waren die waarden toch van waarde. Maar ja, ze zijn al aan de kant geschoven en niet zo gemakkelijk opnieuw aan te leren, waardoor de overheid nu de rol van opvoeder aanneemt. Dat kunnen wij/zij paternalistisch en regentesk en weet ik wat nog meer vinden; maar de rol van de overheid hierin, is uitgelokt door zelfverkozen afwijzing van publieke waarden.
Lees ook