Ziekelijke obsessie met vrouwen aan de top zorgt voor marginale groei van aantal topvrouwen
Het is een soort trend aan het worden in de wereld: inclusiviteit en diversiteit. Het gaat niet meer om de meritocratische waarden, maar om wat voor achtergrond je hebt en wat voor geslacht. 'Representativiteit' is belangrijker geworden dan inhoudelijke toevoeging aan het bedrijf. Open beleid zodat er geen actieve wering van vrouwen is? Prima. Positieve discriminatie? Neen.
Bij deze actieve bedrijven is het aantal vrouwen in topposities afgelopen jaar met 1,4 procent gestegen. Die stijging is sterker dan vorig jaar: toen steeg het aantal vrouwen met 1 procent. Gemiddeld wordt nu 23,6 procent van de topposities in deze bedrijven bezet door een vrouw.
Er zijn volgens Weidenaar verschillende soorten beleid nodig. "Het is bijvoorbeeld belangrijk dat leiders het belang van man/vrouw-diversiteit uitdragen. Daarnaast is het ook belangrijk dat er mogelijkheden zijn tot thuiswerken en flexibele werktijden, zodat vrouwen werk en privé goed kunnen balanceren."
Ook gunstige vaderschapsverlofregelingen vormen een belangrijke maatregel om vrouwen in topfuncties te krijgen. "Veel vrouwen vallen tussen hun dertigste en veertigste uit omdat ze kinderen krijgen. Door gunstig vaderschapsverlof te hebben, zorg je ervoor dat die last gedeeld kan worden. Hierdoor wordt de kans kleiner dat vrouwen uitvallen."
Het interesseert mij niet of het werkt of niet. Consequentialistisch denken moet geen morele basis zijn voor beleid. Natuurlijk, bedrijven moeten het lekker zelf weten, maar het politieke beleid moet er geen grondslag in vinden. Het gaat om de individuele toevoeging, niet om de zogenaamde toevoeging die je 'meeneemt', omdat je een andere culturele achtergrond hebt of een ander geslacht.
Discriminatie is discriminatie, ook als het even goed uitkomt of het vervormd is naar iets 'positiefs'. Moreel verwerpelijk, dus verre van blijven. Ik hoop dat deze rage snel weer is verdwenen. Je ziet ook dat het maar moeilijk van de grond komt in Nederland. Dat komt omdat het een onnatuurlijke manier van bedrijfsvoering is. Open beleid is iets anders dan geforceerd beleid. Dan kan er wel blijdschap zijn over meer dan één procent groei, maar het is marginaal.
