Hoe slecht staat de Europese Unie ervoor? Time Magazine geeft het antwoord: ontstellend slecht. Zo slecht, zelfs, dat het progressieve Amerikaanse blad beweert dat de Europese verzorgingsstaat officieel dood is.
Dat is toch even een hard gelach voor onze progressieve medemens aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. Zelfs Time Magazine begrijpt nu dat de Europese verzorgingsstaat simpelweg te duur is geworden. Het enige waar Europese progressieven nog op mogen hopen is, aldus
een artikel in de internationale editie van Time, dat we uiteindelijk een veel kleinere staat overhouden die mensen nog weliswaar wat helpt, maar die ze niet meer van
cradle to grave begeleid.
Nothing may be more French than the conviction that government can and should provide for the well-being of its citizens. The welfare state--that political-economic concoction of extensive social spending, state protection and regulated capitalism--aids every French man, woman and child from the day of their birth to the time of their death. Family subsidies pay mothers to stay home to care for children or hire a nanny instead. Visits to the doctor are almost always free. So is education. Even at universities, tuition is a mere fraction of what Americans pay. Some students even receive stipends to cover their rent. Workers are protected by strict rules that make layoffs complicated and costly. Unemployment benefits and pensions are generous.
Dat klinkt allemaal natuurlijk fantastisch, zeker voor het linkse lezerspubliek van Time, maar helaas is er een probleempje: de verzorgingsstaat is onbetaalbaar geworden. De idee achter de verzorgingsstaat is, aldus Time tenminste, buitengewoon prijzenswaardig. Helaas is dit progressieve ideaal niet langer houdbaar:
The cost of supporting state programs has been rising relentlessly. The French government will spend an estimated 30% of the nation's entire economic output on social services this year, compared with 21% in 1980.
Geen enkele staat kan een dergelijke manier van leven lang in stand houden, moet zelfs Time toegeven.
The burden will get heavier. As France's population ages, a shrinking workforce will have to support an expanding number of unproductive retirees. The OECD estimates that by 2050, state spending on the three services most affected by an aging population - long-term care, pensions and health - will reach close to 26% of GDP, compared with 23% last year.
De enige mogelijk conclusie?
The main problem with the welfare state is finding the money to pay for it.
Echt waar jongens? Komen jullie daar nu pas achter? Sociaaldemocraten hebben het decennialang voor het zeggen gehad in Europa. Telkens als ze een duur plan door het parlement wilde loodsen waarschuwden liberalen en conservatieven dat ze bezig waren de economie op te blazen; niet onmiddelijk, maar wel op de lange termijn.
Iedere keer weer werden deze zorgen afgedaan als bangmakerij of zelfs gierigheid ('jullie willen er gewoon niet voor betalen!'). Ja, iedere keer werd ons verteld dat we erin om logen, dat we paniek zaaiden.
En nu? Nu geeft zelfs Time toe dat het zo inderdaad niet langer kan.
Tja.
Zullen we dan maar afspreken dat wij het voortaan gewoon voor het zeggen hebben en dat sociaaldemocraten zich de komende jaren even buiten ieder politiek debat houden?
