Zelfs IMF onzeker over Griekenland

Wat bliezen minister De Jager en DNB-president Wellink nog maar kort geleden hoog van de toren. Critici van de miljardensteun aan Griekenland werden weggezet als onverantwoordelijke halve garen. Dat geld zouden we immers tot de laatste cent en met een vette rente terugkrijgen, aldus deze financiële toppers. Inmiddels hebben de heren schoorvoetend moeten toegeven dat ze het bij het verkeerde eind hadden. 

En hoe trots waren minister De jager en premier Rutte niet dat het Nederland was gelukt om het IMF te betrekken bij de steunoperaties voor Griekenland. Heeft deze instelling immers geen ijzersterke reputatie wat betreft het met harde hand orde op zaken te stellen in landen die een puinhoop hebben gemaakt van hun overheidsfinanciën? Nu kon het niet meer fout gaan! Helaas lijkt ook deze euforie voorbarig.

De grote man van het IMF in Griekenland, de Deen Poul Thomsen, heeft verklaard dat hij het niet meer ziet zitten om daar nog verder de tering naar de nering te zetten. De grens van het incasseringsvermogen van de Grieken zou volgens hem zo langzamerhand zijn bereikt. Maar in hetzelfde bericht lezen we dat volgens de Europese leiders Griekenland niet op schema ligt met de aanpak van de problemen.

Hoe valt het een met het ander te rijmen? Thomsen geeft er een draai aan door te betogen dat de aandacht nu moet worden verschoven van bezuinigingen naar structurele hervormingen van de economie:

En zou dat wel gaan lukken? Makkelijker gezegd dan gedaan. Ik denk eerder dat de noodkreet van Thomsen de zoveelste aanwijzing is dat de redding van Griekenland in een impasse verkeert.

Zolang Griekenland in de monetaire unie blijft en dus niet kan devalueren, zal het nooit concurrerend worden. Dat is het kernprobleem en daarom is zelfs het IMF met zijn geweldige track record vastgelopen in de Griekse modder.

Het valt de Europese leiders aan te rekenen dat zij om politieke redenen, en tegen beter weten in, de Grieken in de muntunie hebben gehouden. De horrorverhalen over 'besmettingsgevaar' van de bepaald niet onpartijdige bankensector kwamen hierbij goed van pas. Zo is kostbare tijd verspild en wordt een onafzienbare stroom Europees belastingeld in een bodemloze put gestort.

 

World Map: Alinor at en.wikipedia