Zonder de bemoeizucht van westerse progressieven zouden verlichte moslims misschien iets voor elkaar kunnen krijgen.
Enkele dagen geleden publiceerde de
Wall Street Journal een episch verhaal van Aly Salem, een verlichte moslim die de islam toleranter, verlichter en moderner probeert te maken. Als u zijn artikel nog niet heeft gelezen
doe dat dan nu. Het is verplicht leesmateriaal voor
een ieder die geïnteresseerd is in dit onderwerp.
Veel mensen hebben zich de laatste jaren afgevraagd waar de 'gematigde moslims' zijn waar ze toch zoveel over horen. Welnu, Salem is één van hen en er zijn er nog veel meer. Zoek op Netflix maar eens naar de documentaire
Honor Diaries, of bezoek de officiële website van het
American Islamic Forum for Democracy eens. Net als Salem doen zij hun uiterste best om mainstream islam te hervormen en spreken zij zich gepassioneerd uit tegen fundamentalisme en extremisme.
Helaas moeten zij het tegenwoordig opnemen tegen twee groepen (met macht en invloed): fundamentalistische moslims én progressieve westerlingen. Maar al te vaak zijn het namelijk die laatsten die de fundamentalistische en zelfs de extreme islam verdedigen. Zoals Salem schrijft:
Many of my fellow Muslims are trying to reform Islam from within. Yet our voices are smothered in the West by Islamist apologists and their well-meaning but unwitting allies on the left. For instance, if you try to draw attention to the stark correlation between the rise of Islamic religiosity and regressive attitudes toward women, youre labeled an Islamophobe.
In America, other contemporary ideologies are routinely and openly debated in classrooms, newspapers, on talk shows and in living rooms. But Americans make an exception for Islamism. Criticism of the religioneven in abstractionis conflated with bigotry toward Muslims. There is no public discourse, much less an ideological response, to Islamism, in academia or on Capitol Hill. This trend is creating an intellectual vacuum, where poisonous ideas are allowed to propagate unchecked.
Salem heeft dit ook meegemaakt in zijn eigen leven. Als moslim in New York is hij sociaal behoorlijk actief en schuwt hij het debat niet. Daarbij valt het hem jammer genoeg steeds op dat progressieven die voor het feminisme zeggen te staan, helemaal gek worden als hij zijn eigen (islamitische) gemeenschap ook maar een beetje probeert te bekritiseren vanwege de behandeling van vrouwen. De reacties worden nog feller als hij zegt dat er misschien toch echt iets fout zit in bepaalde kanten van de islam die terrorisme mogelijk maken of zelfs promoten. Dat mag hij niet zeggen, wie denkt hij dat hij is, begrijpt hij dan niet dat "veruit de meeste moslims hartstikke vredelievend en modern zijn?" Nou, zegt Salem, helaas valt dat nogal mee. Of tegen eigenlijk. Juist daarom is het zo belangrijk om dit debat openlijk met elkaar te voeren zonder dat kritiek als haat wordt bestempeld.
In the U.S., we Muslims are handled like exotic flowers that will crumble if our faith is criticizedeven if we do it ourselves. Meanwhile, Republicans and Democrats alike would apparently prefer to drop bombs in Syria, Iraq, Afghanistan and beyond, because killing Muslims is somehow less offensive than criticizing their religion? Unfortunately, you cant kill an idea with a bomb, and so Islamism will continue to propagate. Muslims must tolerate civilized public debate of the texts and scripture that inform Islamism. To demand any less of us is to engage in the soft bigotry of low expectations.
Ik roep dit onderhand al jaren. Iets meer dan honderd jaar geleden verklaarden zelf-benoemde theologische leiders dat de 'deur van de interpretatie' gesloten was. Sindsdien zouden moslims alleen maar mogen uitgaan van al bestaande interpretaties van de koran en de hadith. Dat is compleet en volkomen bespottelijk... en niet alleen dat, maar ook nog eens buitengewoon gevaarlijk. Een religie die zich niet aanpast aan de tijdsgeest is namelijk geen zegen, maar een vloek voor de maatschappij.
Daar komt bij dat er inderdaad overleveringen van uitspraken en gedragingen van Mohammed zijn die geweld lijken goed te keuren, maar ook daar geldt dat de invloed daarvan nogal meevalt als mensen de ruimte voor zichzelf opeisen om ze te zien voor wat ze zijn: geschiedenis. Trouwens, de meeste hadith zijn toch al buitengewoon onbetrouwbaar; in veel gevallen zijn de zogenaamde overleveringen verzonnen door machtshebbers die behoefte hadden aan een religieuze fundering voor hun eigen gezag en macht.
Er is zeker ruimte om de islam te hervormen - mensen als Salem bewijzen dat dagelijks - maar dan moeten hervormers wel de ruimte krijgen om hun werk te doen in plaats van lastig te worden gevallen door GoedMenschen die barbaarse achterlijkheid lief en schattig vinden.
Salem heeft gelijk: zogenaamde progressieve westerlingen moeten hun zogenaamde steun voor mensenrechten, vrouwenemancipatie, etc. ook in de praktijk brengen als het over de islam gaat. Sterker nog, juist dan moeten zij dat doen; er valt immers nogal wat vooruitgang te boeken in de islamitische gemeenschap.
Volg Michael op Twitter: @MichaelvdGalien.
