Ooit waren politieagenten voor de duvel nog niet bang. Zij handhaafden de wet, wat er verder ook mocht gebeuren.
Mensen konden helemaal uit hun plaat gaan; dreigen, spugen, schoppen. Het maakte onze stoicijnse dienders allemaal niets uit. Zij hadden een heilige taak te verrichten. Dat was het enige waar ze zich druk over konden maken.
Spoel even snel vooruit naar 2012: het jaar van de watjesagent.
Agenten hebben het idee dat de fors hogere boetes die dit jaar zijn ingegaan tot meer agressie leiden en voelen zich verkapte belastinginners. De meeste politiemensen verzetten zich tegen de boetes.
Met dat laatste hebben ze natuurlijk wel een punt. De overheid verhoogt de belastingen deels omdat boetes een prima inkomstenbron voor d'r zijn. Klopt helemaal, daar mag je zeker kritiek op leveren.
Maar dat ze bang zijn dat hoge boetes "tot meer agressie leiden" is natuurlijk ronduit belachelijk te noemen. Het is jullie baan om het tuig van de maatschappij in het gareel te houden en, als men zich misdraagt, ze voor de rechter te slepen.
Agenten die bang zijn voor 'agressie' van burgers zijn geen knip voor de neus waard. Als er nou iemand geen angst moet uitstralen, zijn zij het wel.
En wat voor agressie hebben we het hier eigenlijk over? Boze topcriminelen? Dat lijkt me niet. Het gaat ze dus om gewone burgers, die een beetje geagiteerd zijn als ze om de oren geslagen worden met een boete.
Waarom ben je dan eigenlijk agent geworden? Had je niet een andere baan kunnen zoeken? Als, zeg, bankbediende of iets dergelijks? Dan voel je je veel vaker 'veilig' en hoef je nooit de confrontatie aan te gaan met 'agressieve' burgers. Wel zo prettig, toch?