Korpschef van de Nationale Politie Erik Akerboom gaat discriminatie aanpakken. Dat kan natuurlijk het beste met een ingewikkelde bureaucratie waar iedereen langs elkaar heen werkt en niets voor elkaar krijgt! Vandaar nu een onafhankelijk meldpunt, naast de bestaande klachtenloketten en vertrouwenspersonen. Strak plan!
Volgens Akerboom ontvangt hij wekelijks tientallen mails over discriminatie van agenten. Hij kan niet met al die agenten in gesprek, dus moet hij delegeren. De vertrouwenspersonen en klachtenloketten bestaan echter uit collega's, en 'dat voelt niet veilig', dus moet er een onafhankelijk meldpunt komen.
Doordat de politie dus meer vrouwen, homo's en allochtonen binnen wil halen, moet er kennelijk een nodeloos complexe verklikbureaucratie op worden getuigd. Dat hele ideaal van vrouwen, homo's en verschillende culturen die in harmonie samenwerken, blijkt toch niet helemaal te werken. En in plaats van met elkaar in gesprek gaan en tot gedeelde waarden en normen te komen, moet een soort softcore Gevoelens Gestapo ervoor gaan zorgen dat niemand discriminatoire uitingen doet en feitelijk gewoon op moet passen met alles wat 'ie zegt. Want stel je voor dat het verkeerd wordt opgevat en een collega zich 'niet meer veilig en welkom voelt' na een grap, bijvoorbeeld.
En waar is dit nou allemaal voor nodig? Puur omdat de Nationale Politie 'een afspiegeling van de samenleving wil zijn' (eigenlijk doel bereikt dus), zodat de Turkse agent zijn Turken in de wijk kan aanspreken en de vrouwelijke agent niet de Marokkaan tegen zich in het harnas jaagt omdat ze een vrouw is. Mooi succesverhaal, die tolerante en inclusieve samenleving!