Waarom 22 mei 2014 zo belangrijk is

Ook wordt er eind oktober een nieuwe Europese Commissie benoemd. Het Parlement mag zich deze keer voor het eerst uitspreken over wie de opvolger wordt van voorzitter Barroso van die Commissie. Gelet op de ophanden zijnde ontwikkelingen binnen de Europese Unie in het algemeen en de eurozone meer in het bijzonder is het dus van groot belang hoe de samenstelling van het Europees Parlement eruit komt te zien.

De macht van het Parlement is toegenomen na 'Lissabon'. Op het gebied van landbouw, structuurfondsen en het handelsbeleid en deels ook voor justitie, migratie en politiezaken heeft het Europees Parlement mede beslissingsbevoegdheid gekregen. Dat wil zeggen dat het op die terreinen net zoveel te zeggen krijgt als de Raad van Ministers, en voorstellen kan blokkeren. Maar over de zo belangrijke economische en monetaire zaken heeft het Parlement geen blokkade mogelijkheid.

Voor een overzicht van de vele verschillende Europese instellingen kunt u hier terecht. Voor de samenhang tussen Europese Raad, Europese Commissie en het Europees Parlement hier. En voor de bestuursbeginselen waarop de Europese Unie is gebaseerd hier. Een handzaam overzicht van alle politieke partijen van de diverse lidstaten die meedoen aan de aanstaande Parlementsverkiezingen vindt u hier. Ook ziet u daar de zetelverdeling in het parlement en een overzicht van alle peilbureau's, gerangschikt naar land. Dit laatste overzicht wordt bovendien regelmatig ververst, nadat er nieuwe peilingen zijn gedaan. Een zeer handige sheet dus.

Inmiddels is wel duidelijk geworden, dat de EU steeds meer bevoegdheden, die oorspronkelijk bij de lidstaten lagen naar zich toe heeft getrokken, vooral sinds de invoering van het Verdrag van Lissabon, dat in de plaats kwam voor die door Nederland en Frankrijk weggestemde 'Europese Grondwet'. Het bekendste voorbeeld hiervan is natuurlijk onze nationale begroting, die tegenwoordig ter goedkeuring voorgelegd moet worden aan de Europese Commissie. Maar daarnaast heeft de Commissie ook al alle macht over de inrichting van onze economie en hoe ons geld besteed wordt. In theorie betekent dit, dat als de Commissie bijvoorbeeld vindt dat de hypotheekrente aftrek afgeschaft moet worden, dan kan zij dat afdwingen. Of een verlaging van de sociale uitkeringen of een verlaging van de pensioenen of aanpassingen aan het ontslagrecht. Uiteindelijk heeft de Commissie het laatste woord. Dit alles wordt alleen niet hardop gezegd in de media en daarom doe ik het hier maar, want dit is de feitelijke situatie.

Daar komt bij, dat meer en meer sprake is van een verschuiving van het oorspronkelijke unaniem stemmen richting vormen van 'gekwalificeerde meerderheden'. In de Raad, in de Commissie, in het Parlement, in financiële verdragen als het ESM; men wil van veto-vorming af. Dat werkt natuurlijk ook al niet in ons voordeel. Men heeft hiervoor gekozen om patstellingen in de besluitvorming te voorkomen (immers, één veto, bijvoorbeeld van het nietige Malta, en een voorstel kan worden geblokkeerd), maar vergeten wordt dat deze keuze sterk in het voordeel werkt van de grote landen (Duitsland, Frankrijk, Italië).

Het beleid van de Europese Raad, verwoord in het Van Rompuy paper 'Op weg naar een waarachtige Economische en Monetaire Unie', laat niets te raden over: men streeft naar volledige politieke integratie van de onafhankelijke lidstaten. Dat betekent ook een volledige financiële integratie. Hiermee staan alle lidstaten in voor elkaars schuld. Dit staat haaks op de oorspronkelijke uitgangspunten van de Unie, zoals vastgelegd in het Verdrag van Maastricht (1992). Haaks, want daarin werd afgesproken dat dit verdrag alleen getekend zou worden, indien elke lidstaat verantwoordelijk bleef voor zijn eigen schulden (de no bail out clausule). Maar u ziet: afspraken worden simpelweg geschonden en stapje voor stapje schuift men op naar een volledige integratie. En niemand in de media of de politiek die je erover hoort. Bijna niemand, want in verschillende Europese landen groeit het verzet tegen deze sluipmoord op de nationale democratieën.

In Groot-Brittannië roert de UKIP van Nigel Farage zich. Uit een peiling van Electionista van vanochtend bleek dat UKIP kan rekenen op 26% van de stemmen. Daarmee is UKIP na Labour de tweede partij van het land. In Frankrijk is Front National van Marine Le Pen al de grootste met 24% van de stemmen, 2% méér dan UMP (Union pour un Mouvement Populaire, de partij van de vorige president Sarkozy) en liefst 5% meer dan de socialisten van president Hollande's Parti Socialiste. De populariteit van Hollande is trouwens op een historisch dieptepunt aanbeland, maar dit terzijde. In Duitsland heeft het euro-kritische AfD een stabiele 5% van de stemmen. In buurland Oostenrijk daarentegen is de euro-kritische FPÖ (Freiheitliche Partij Österreichs) nu de tweede partij met 21,9% van de stemmen, vlak na ÖVP (Österreichische Volkspartei), die aan de leiding gaat met 24,6%. In Italie is Lega Nord weliswaar klein (3,5% van de stemmen), maar in de Scandinavische landen groeit het verzet tegen de toenemende invloed van Brussel. In zowel Denemarken, Finland als Zweden stijgen de euro-realisten in alle peilingen. En in eigen land is de Partij voor de Vrijheid al maandenlang virtueel de grootste partij van het land.

Kortom, de gevestigde partijen kijken met angst en beven naar de uitslagen in de diverse landen, die tussen 22 en 25 mei gehouden zullen worden. Dat blijkt ook wel uit het feit, dat we in Nederland op 22 mei die Europese Verkiezingen hebben, maar curieus genoeg tot zondagavond 25 mei moeten wachten op de uitlsag, als de laatste landen hun verkiezingen houden, omdat er anders mogelijk sprake zou kunnen zijn van 'beïnvloeding'. Tekenend.

Het huidige parlement telt na de laatste toetreding van Kroatië 766 leden, inclusief de voorzitter. Echter, afgesproken is, dat voor de komende mandaatsperiode er 751 zetels te vergeven zijn, waarvan 26 voor Nederland. Ter vergelijking: een land als Polen, een grote netto ontvanger, heeft 51 leden, bijna dubbel zoveel. Nederland staat als grootste netto betaler slechts op de achtste plaats qua parlementsleden. Overal geldt 'wie betaalt, bepaalt', maar niet in Brussel.

Het is heel belangrijk dat alle Nederlanders die EU-kritisch zijn op 22 mei naar de stembus gaan. Het is de laatste kans om een halt toe te roepen aan het opheffen van de zelfstandige Europese natiestaten, waaronder dus de opheffing van uw eigen land. De EU met haar euro is uit op financiële solidariteit tussen alle lidstaten. In gewoon Nederlands betekent dat: 'of u maar even wil betalen'. Voor de Fransen, de Grieken, de Bulgaren, enzoverder. Maar zoiets is natuurlijk in geen enkele 'familie' op de lange duur acceptabel. Zelfs niet in de meest hechte. Dit beleid is dus tot mislukken gedoemd. Permanente afgedwongen solidariteit, zeker met 'verre buitenlanden' werkt niet.

En Nederland staat er al niet zo best voor in financieel opzicht. We verdienen met elkaar ongeveer € 600 miljard (waarvan intussen meer dan de helft van de overheid afkomstig is), onze staatsschuld is opgelopen naar een kleine € 450 miljard, ons jaarlijkse begrotingstekort bedraagt ruim € 20 miljard (en loopt verder op, onder andere omdat we meer rente moeten betalen omdat we onze triple A status zijn kwijtgeraakt), en dan heb ik het nog niet eens gehad over de ruim € 200 miljard aan garantstellingen via allerlei Europese 'noodfondsen' aan andere eurozone landen. Deze zogenaamde 'noodfondsen' zouden eigenlijk veel beter afgedwongen 'solidariteitsfondsen' genoemd kunnen worden. Die naam doet meer recht aan de werkelijkheid namelijk.

Gaat u dus vooral stemmen op 22 mei. En het liefst met verstand, want u kunt er vergif op innemen dat de huidige machthebbers, volop gesteund door de hoofdstroom media, er alles aan zullen doen om u te doen geloven dat 'de crisis voorbij is' en dat dit natuurlijk te danken is aan het door hun gevoerde beleid. Niet alleen in Nederland, maar overal in de EU. Leest u bijvoorbeeld dit 'sterke argument' maar eens. Van de Duitse minister van BUZA. Tja, half 'Europa' is werkloos door het gevoerde beleid, maar euro-realisten zijn 'hersenloos'. Oordeelt u zelf maar wie geloofwaardiger is. Op 22 mei aanstaande.