Waar is precies die muur van multiculturalisme en linksigheid?
Rechts blijft maar de rol van de underdog spelen.
In wezen gaat het rechts in Nederland al tijden voor de wind. Er zit voor het eerst sinds de prehistorie een VVD-premier en de parlementaire rechtsbuiten van het parlement, Geert Wilders, domineert al jaren de media. Ondertussen is de PvdA gedecimeerd en is de groei van de SP voor rechts-conservatieven in zekere zin goed nieuws. SP'ers en tweedjasjes hebben namelijk flink wat culturele gemene grond. Meer dan ze beiden willen toegeven, in ieder geval.
Toch verschijnt er vandaag op deze website een artikel van R. Verhoef met daarin de volgende zin: 'Sinds jaar en dag is de linkse multiculturele agenda de dominante manier van denken in de reguliere media.' Toen Pim Fortuyn dat zei, sneed dat hout. Inmiddels zijn we tien jaar verder en als ik de DWDD of Pauw & Witteman kijk, denk ik niet: god, god, wat is het weer een treurig links feestje. Die tijd is wel zo'n beetje voorbij, wat marge-omroepjes en dito personen daargelaten.
Voor het conservatisme is overigens nog veel te winnen, maar dat vraagt eerst de erkenning van het feit dat liberalen net zo goed de tegenstander vormen als sociaaldemocraten. Ën de beantwoording van de vraag wat we bedoelen met 'conservatisme'. 'Rechts' heeft in ieder geval allang geen recht van klagen meer. De underdog-masquerade mag nu wel stoppen.
Foto: photobucket - yeo1979
