Waar blijft dat kamerdebat inzake het IMF?
Komt er nog een parlementair debat over het afhaken van het IMF bij toekomstige steun aan de noodfondsen? Op 6 juni jongstleden werd dat debat aangevraagd door CDA politicus Eddy van Hijum, maar sedertdien blijft het oorverdovend stil. Op 5 juli aanstaande, dat is over twee weken, gaat de Tweede Kamer op reces tot begin september. Gaat dat debat nog gevoerd worden vóór het reces of vindt Kamervoorzitter Van Miltenburg het niet belangrijk genoeg en hoopt de regering dat van uitstel afstel komt?
Zoals bekend kreeg het verzoek van Van Hijum kamerbrede steun, en dat is terecht. In mijn column van vandaag wil ik u uitleggen waarom.
Bij de Finance sectie van DDS heb ik al aandacht besteed aan het afhaken van het IMF als mede-financier aan de zwakke euro-landen. Daar wees ik er op dat het IMF geen politieke wensdromen wil blijven financieren en ik wees er op dat het IMF stevige tot zeer stevige kritiek had geleverd op de behandeling van de troika van het dossier Griekenland. Niet alleen deed het IMF aan forse zelfkritiek, met name de Europese Commissie kreeg er van langs: de commissie had te veel de neiging besluiten op basis van consensus te nemen, boekte weinig succes met de inwilliging van de aan Athene gestelde eisen en miste ervaring met crisismanagement. Dat is niet mals natuurlijk. En u weet, ze houden daar in Brussel niet zo van kritiek. Tegelijkertijd toont dat het falen van de troika-aanpak onverbiddelijk aan.
Vervolgens haastten zowel Dijsselbloem, in diens hoedanigheid van Eurogroep voorzitter, als Finanzminister Schäuble zich om te verklaren dat de (toekomstige) rol van het IMF wel uitgespeeld was. Alsof het IMF zelf zou willen doorgaan met dit financiële wanbeleid, enkel en alleen om het mislukte monetaire experiment van de euro te redden. Ze willen er juist van af!
Het punt dat ik hier wil maken is namelijk, dat de Nederlandse regering, onder andere bij monde van Van Hijum's partijgenoot, de toenmalig minister van Financiën Jan Kees de Jager, meermaals heeft verklaard alleen akkoord te kunnen gaan met financiële steun aan de Europese 'noodfondsen' indien er samen opgetrokken zou worden met het IMF. Verwonderen doet dat natuurlijk niet, aangezien het IMF een schat aan ervaring heeft met dergelijke gevallen. Zij heeft dat bijltje wel vaker gehanteerd. Dijsselbloem bevestigt dat Nederlandse standpunt overigens.
En wat als straks het IMF niet meedoet bij de volgende tranche voor de Grieken, omdat ongetwijfeld zal blijken dat zij wéér niet aan de voorwaarden hebben voldaan en zich wéér niet aan de afspraken hebben gehouden? Zegt de Nederlandse regering dan ook 'nee'? Of tellen dan de eerder gedane uitspraken van de Nederlandse regering niet meer? In dat geval verwijs ik graag naar de woorden van Samsom, fractievoorzitter van coalitiegenoot Partij van de Arbeid: het gesproken woord telt!
Intussen heeft minister Dijsselbloem nog wel een briefje aan de Kamer gestuurd over deze kwestie. Deze kunt u hier downloaden, evenals dat vernietigende IMF rapport over dossier "Greece".
Dijsselbloem geeft hierin aan, dat de ECB en de EC niet hebben meegeëvalueerd bij de totstandkoming van dit IMF rapport. Alsof dat relevant is, maar dat terzijde. Verder schrijft 'de Dijs' dat in uitzonderingsgevallen het IMF ook in uitzichtloze financiële situaties doorfinanciert, mits er sprake is van systeemrisico's. Nu wordt het interessant. Klaarblijkelijk wist de troika dus vanaf het prille begin dat 'Griekenland' een hopeloos geval was. Dat plaatst de woorden van De Jager ('we krijgen het geld met rente terug') wel in een bepaald merkwaardig daglicht.
Dijsselbloem verdedigt zijn standpunt door er op te wijzen dat deze 'uitzonderingsclausule' bij iedereen bekend was, aangezien deze in 2010 unaniem door de IMF Raad van Bewindvoerders besloten was. Ik vind dat een zwaktebod, dewelke om de hete brei heendraait, maar dit terzijde. Vervolgens haalt Dijsselbloem aan, dat het IMF de capaciteit van de Griekse autoriteiten om hervormingen door te voeren heeft 'onderschat'. Mijn vraag is dan: die hele bliksemse boel daar duurt al drie jaar, wat heeft de troika dan al die jaren daar gedaan? Telkens is men toch akkoord gegaan met het storten van de volgende tranche? Zogezegd omdat Griekenland voldeed aan de voorwaarden? En nu horen we opeens, dat de Griekse autoriteiten niets hebben gedaan? Wat is dit voor kletspraat?
Ofwel de troika heeft niets gedaan om de Grieken te controleren (maar dan kun je ook niet zeggen dat de Grieken aan de voorwaarden voor nieuw geld hebben voldaan) ófwel de troika heeft ten onrechte de miljarden uitgekeerd. Het is immers maar belastinggeld...
En helemaal mooi wordt het nu gebleken is, dat niet de gewone Griek van al die miljarden heeft geprofiteerd, maar de rijke elite en de banken. Hi-la-risch!
Maar welke lessen kunnen hier nu uit getrokken worden? Ik citeer een passage uit Dijsselbloem's brief:
"Lessen en conclusies uit het rapport
Het IMF concludeert dat er verschillende lessen uit het eerste leningenprogramma getrokken kunnen worden: het IMF dient de implicaties van programmas in monetaire unies beter in ogenschouw te nemen; buitensporige vertragingen bij schuldherstructurering moeten worden voorkomen; er dient meer aandacht te zijn voor de politieke economische context; grotere voorzichtigheid bij budgettaire structurele hervormingen is geboden en het proces binnen de Trojka kan beter worden gestroomlijnd. Daarna geeft het IMF aan dat een effectievere risicodeling binnen de eurozone gewenst is. Voorbeelden die het IMF hierbij noemt zijn de oprichting van het EFSF en het ESM en de verschillende instrumenten die de ECB heeft ingezet om de liquiditeitsverstrekking aan de banken in de eurozone in stand te houden, en de totstandkoming van de bankenunie."
Met andere woorden, het IMF geeft hier onomwonden toe dat de euro gewoon een politiek project is, dat tegen elke prijs behouden moet blijven. Het is werkelijk te gek voor woorden. Het IMF geeft het zelf toe: om politieke redenen zijn de honderden miljarden (de teller staat inmiddels op 240 miljard euro) naar Griekenland gebracht (en de banken en de rijken zijn er vooral beter van geworden).
Ik weet niet hoe dat met u zit, lezer, maar in een normaal functionerend bedrijf gaan de verantwoordelijken voor dergelijk wanbeleid eruit. Die worden onmiddellijk buitengesmeten. Zo niet in dit geval, de verantwoordelijken zitten er nog. En het wordt één ervan zelfs zo bont, dat ze tegen de andere twee zegt: 'u bekijkt het maar met uw politieke speeltje, wij zijn weg, Ciao." Dan ben je ver heen.
Begrijpt u nu wellicht beter waarom Brussel zo'n haast wil maken met die Banken Unie?
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook