Het is een totaal nietszeggend thema, maar ergens past dat natuurlijk wel weer bij Nederland.
Volgens Trouw heeft D66 de verkiezingscampagne van 2017 alvast ingeluid. En dan heb ik het niet alleen over het pleidooi van de Democraten voor alleen nog maar vaste contracten in het bedrijfsleven, maar over de zogenaamde onderliggende gedachte. Ik had er geen idee van, maar volgens Trouw is dat 'bruggen slaan':
Het klinkt misschien ironisch, maar het lijkt erop dat de campagne van 2016 en 2017 zal gaan draaien om de uitdrukking die al de titel was van het VVD-PvdA-regeerakkoord in 2012: 'Bruggen slaan'. Van links tot rechts gaat het partijen om de vraag hoe verschillende groepen in Nederland met elkaar verbonden blijven: werknemers en flexwerkers, hoog- en laagopgeleiden, ouderen en jongeren.
De linkse krant legt uit:
Het blijft immers niet bij D66, die de kloof zegt te willen dichten door een soepeler ontslagrecht, meer bestuurlijke vernieuwing en beter onderwijs...
Ook PvdA-leider Diederik Samsom wil de strijd aanbinden met de tweedeling in de samenleving. De PvdA wil dat vooral doen via het onderwijs. Samsom lanceerde al een ambitieus plan om leraren twee keer zo goed op te leiden en twee keer zo veel te betalen, om zo de kansarmen meer kansen te geven. Ook Jesse Klaver van GroenLinks heeft grote plannen met het onderwijs, net als de SP en het CDA.
Is het niet fantastisch? Een campagne over 'bruggen slaan'! Bruggen van iedereen naar iedereen. Niemand staat nog alleen. Alle eilandjes worden 'overbrugd.' Mooi hoor. Je zou er bijna emotioneel van worden.
Gert-Jan Segers legde al eerder uit wat de politiek hier precies onder verstaat:
"We verliezen in Nederland de kunst van het samenleven."
Met andere woorden, 'bruggen slaan' betekent de samenleving weer bij elkaar brengen.
Het is het ultieme Nederlandse campagnethema: het betekent namelijk helemaal niets, maar klinkt wel bijzonder gezellig.
Hoe sla je een "brug" van links naar rechts, van producten naar luiwammesen? Hoe kun je de afstand overbruggen tussen mensen die moraliteit belangrijk vinden, en tussen mensen die ervan overtuigd zijn dat alles een kwestie van perspectief is, waarmee het dus ook allemaal subjectief is?
Politiek kun je dat helemaal niet doen. Er vallen geen 'bruggen' te slaan. De afstand tussen die verschillende groepen is bijzonder groot, en dat komt doordat ze heel anders in het leven staan en tegen de politiek aankijken.
In het verleden was er wél een manier om die verschillende groepen alsnog een band met elkaar te laten hebben. Die manier heette: het christendom. Of 'de kerk.' De afgelopen decennia heeft de politiek er jammer genoeg voor gezorgd dat de impact van het christendom in ons land bijna nihil is. Daardoor is de onderlinge samenhang verdwenen.
Die samenhang krijg je op geen enkele manier meer terug. Nou ja, in ieder geval niet via de politiek. Daar is een spirituele en religieuze opleving voor nodig. Als ik zo naar Nederland kijk acht ik de kans daarop bijzonder klein.
En dat betekent dat al dit geneuzel over 'bruggen slaan' volstrekt nutteloos is.