Nederlanders sturen hun kinderen massaal naar de opvang

Dat blijkt wel uit deze ronduit beangstigende cijfers:

77% (want dat is het exacte cijfer) is echt knettergek. Het gaat immers niet om kinderen van een jaar of vijf, zes, maar echt om de allerkleinsten. Dat zijn kinderen die juist behoefte hebben aan de aanwezigheid van mama of papa... of in ieder geval opa en oma. In plaats van verzorgd te worden door liefhebbende (groot-) ouders worden Nederlandse kinderen dus massaal naar de opvang gestuurd, waar mensen die weinig tot niets met de kinderen hebben betaald worden om ze, nou ja, niet te laten doodgaan.

Tenminste, niet tijdens werktijd.

Natuurlijk kunnen we ouders dit niet eens volledig kwalijk nemen. Het beleid van onze moeder-onvriendelijke overheid heeft er alles mee te maken dat bijna 8 op de 10 Nederlandse baby's en peuters weleens naar de kinderopvang gestuurd worden. Door de hoge belastingen (en andere kostenposten) is het namelijk bijna onmogelijk voor gezinnen om (tijdelijk) rond te komen van één inkomen. Vader kan zich kapotwerken, maar de kans dat het gezin gemakkelijk van zijn zweet en tranen kan leven is miniem. Daarom moet moeder de vrouw wel aan de slag, ja, ook als ze liever een paar jaar thuis zou blijven bij de kids.

Eén van de taken van de regering die in 2017 gevormd wordt zal dus zijn om het mogelijk te maken voor ouders -- of dat nou papa of mama is, is mij om het even -- om in ieder geval de eerste drie/vier jaar zelf voor hun kind te zorgen. Dit lijkt me met name een belangrijke opdracht voor het CDA: één van de weinige partijen die zich het lot van gezinnen nog steeds aantrekt.