Maxime Verhagen vind het vrij ironisch dat de linkervleugel van zijn partij hem zo bekritiseert omdat hij samenwerkt met de PVV.
Dat zegt hij in
een interview met het AD.
"Als iemand afstand nam van Wilders, dan was ik dat".
Sterker nog, het partijbestuur werd er ongemakkelijk van:
"Ik kreeg nota bene een telefoontje van het partijbestuur: of ik daar eens mee op wilde houden".
Het bestuur had namelijk door dat de partij veel kiezers aan de PVV verloor. Het CDA kon het zich niet veroorloven Wilders te zeer tegen zich in het harnas te jagen. Zodoende moest Verhagen op zijn woorden letten.
De man die nu vice-premier is begreep de achterliggende strategische gedachte en begon zich wat op de vlakte te houden. Sterker nog, hij begon zelf wat kritischer te worden over de multiculturele samenleving. Na de verkiezingen van vorig jaar koos hij er uiteindelijk voor gedoogd te worden door PVV in een minderheidskabinet met de VVD. Dit allemaal omdat hij begreep dat het CDA-kiezers hun heil vooral bij de partij van Wilders zochten. Het bestuur had gelijk: het CDA móést een beetje naar rechts opschuiven om te overleven.
En nu staat Verhagen onder leden van de linkervleugel van het CDA ineens bekend als Wilders' beste vriend. Het kan verkeren.
Overigens is het redelijk opmerkelijk te noemen dat Verhagen deze uitspraak nu ineens doet. Vanwaar deze timing? Het antwoord is natuurlijk: de verkiezingen voor het voorzitterschap. Die konden weleens gewonnen worden door een uitgesproken tegenstander van de gedoogcoalitie, Ruth Peetoom. Verhagen wil andere critici een beetje ontwapenen; hij is ook geen fan van de PVV, het gaat erom wat in het strategische belang van de partij is. Zal dat genoeg zijn voor de progressievere vleugel van het CDA?