Het leek een jaar vol dood en verderf, maar eigenlijk was dit het beste jaar ooit voor de gemiddelde mens.
Toegegeven, het is een riskante bewering. ISIS pleegde aanslagen in onder andere Parijs en San Bernardino, en om de zoveel weken was er weer een grote schietpartij in de Verenigde Staten. Het nieuws stond uiteraard uitgebreid stil bij deze vreselijke gebeurtenissen. Het lijkt een nieuw dieptepunt voor de mens te zijn. Maar de cijfers beweren iets heel anders: 2015 was voor de gemiddelde mens het beste jaar ooit in de geschiedenis van de mensheid.
Hoewel we je maar al te graag de mooie kant van het leven laten zien, zul je op televisie toch vooral hebben gehoord over de slechte dingen in de wereld. Maar denk ook eens een keer na over de dingen waar je dit jaar niét over hebt gehoord. En bedenk dan: goed nieuws is geen nieuws, zoals er vaak terecht wordt gezegd. Hoeveel heb je dit jaar over Ebola gehoord, de ziekte die vorig jaar nog de potentie zou hebben om ons allemaal van de aardbodem te laten verdwijnen? Juist, vrijwel niets. Of het nu de succesvolle ontwikkeling is van vaccins, goede voorlichting of dat het virus het gewoon heeft opgegeven, de grote epidemie is over.
Of wat dacht je van hongersnood? In de jaren '90 werden we doodgegooid met verhalen over hongersnood overal ter wereld, vaak als gevolg van burgeroorlogen. Dit jaar was er enkel het risico op een nood in Zuid Soedan, maar zelfs daar viel het uiteindelijk mee. Eigenlijk is dit best bijzonder, als je denkt aan Syrië. De burgeroorlog daar duurt nu al jaren, en toch is er geen hongersnood uitgebroken. Het is daar uiteraard nog steeds verschrikkelijk, maar door de massale hulp die wordt geboden door andere landen is er in ieder geval geen sprake van massale honger. En dit is terug te zien in de cijfers: waar in 1990 nog 19 procent van de wereldbevolking ondervoed was, is dit nu nog 11 procent. Het blijft veel, maar in vergelijking met 25 jaar geleden is dat bijna de helft!
Hetzelfde geldt voor dingen als kindersterfte, dit ook al jarenlang daalt. Of neem mensenrechten: hoewel het in sommige landen nog steeds afschuwelijk is, is er zelfs in een paar zeer conservatieve landen sprake van een verruiming van rechten. Kijk maar naar Saudi-Arabië, waar een stel vrouwen deze maand voor het eerst werd verkozen voor een publieke functie. Er is nog een lange weg te gaan uiteraard, maar het is een stap.
En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Het blijft soms een oneerlijke, wrede wereld, maar je kunt je er in ieder geval beter bij voelen dat het vroeger allemaal nog veel, véél erger was.