Toen dit meisje bij een aardbeving haar beide benen verloor, had ze nooit gedacht dat deze droom ooit nog werkelijkheid zou worden.
We hebben allemaal dromen, sommige lastiger waar te maken dan andere. Maar als je je benen op tragische wijze verliest, dan beperkt je dat natuurlijk al helemaal.
Dat overkwam Huang Meihua, een Chinees meisje dat 11 was toen ze een aardbeving meemaakte. Ze was op het moment van de schok op school. Het gebouw was niet berekend op de 8.0 zware beving en stortte in. Huang overleefde het maar moest helaas haar benen laten amputeren omdat die niet meer te redden waren.
Een internationale school die haar vreselijke verhaal hoorde, nam contact met haar op en bood haar een plek aan op de prestigieuse school. De voertaal daar is Engels, waar ze in het begin nogal moeite mee had. Maar jaren later heeft ze zich door haar toewijding de taal helemaal eigen gemaakt, en is ze zelfs één van de beste leerlingen van de school.
[caption id="attachment_127441" align="aligncenter" width="640"] Huang is nu één van de beste leerlingen. Foto: Shanghaiist[/caption]
Hoewel het haar nu dus redelijk voor de wind gaat, is er één droom die ze nog graag vervuld zou zien, maar die tot voor kort onmogelijk leek. Toen ze gered werd uit de school werd ze met een helikopter overgebracht naar het ziekenhuis. Zelfs onder de omstandigheden vond ze het een geweldige vlucht, en sindsdien wil ze niets liever dan zelf piloot worden. Dit is helaas niet te realiseren in China, waar nog vrijwel niets is aangepast aan mindervaliden.
Nu heeft wederom een school haar een nieuwe kans gegeven. Een Canadese vliegacademie heeft Huang in een persoonlijk gesprek verteld dat ze haar maar al te graag aan zouden nemen als student. In februari zal ze daar een vliegcursus volgen, waarna zal worden bepaald of ze het in zich heeft om een zelfstandig piloot te worden.
[caption id="attachment_127442" align="aligncenter" width="640"] Huang geniet ondanks haar handicap optimaal van haar studietijd. Foto: Shanghaiist[/caption]
Maar Huang wil ook graag iets terugdoen, als dank voor de enorme steun die ze in deze zware jaren heeft gehad. Door haar goede opleiding aan de internationale school heeft ze genoeg kennis om nu zelf te doceren, wat ze maar al te graag doet. Ze geeft wekelijks les op een basisschool, waar ze kinderen vooral Engels leert. Maar ze wil hen ook leren om hun dromen, wat er ook gebeurt, te volgen:
Ik hoop dat ik een positieve invloed kan hebben op de kinderen. (...) Sinds de school mij koos, heb ik geloofd dat ik het kan. Veel mensen hebben hun eigen dromen, en er zijn zoveel dingen in het leven die het waard zijn voor te vechten.
Mooie woorden om over na te denken!