Van film tot serie

Sinds ik Netflix in huis heb, ben ik een inhaalslag aan het maken wat betreft series. Tijdens mijn speurtocht naar series in de database van Netflix viel mij op dat heel recent twee klassieke werken uit de jaren 90 zijn omgezet naar een serie, de een voor de Amerikaanse tv-zender FX, de ander speciaal voor Netflix. Ik was in het begin licht sceptisch, want van goede films hoor je af te blijven.

De eerste serie gebaseerd op een film was wat mij betreft niet zo'n groot succes: From Dusk Till Dawn, oorspronkelijk een keigoede film met Quentin Tarantino (1996) over een roadtrip van twee bankovervallers en een gezin dat op hun pad komt. De tweede serie, gebaseerd op de film Fargo van Joel en Ethan Coen (eveneens 1996), is geslaagder. Althans, de eerste drie van in totaal tien afleveringen zijn wat mij betreft het bewijs dat een remake van een klassieke film niet per definitie afbreuk hoeft te doen aan het origineel.

Hoofdrolspeler in de serie Fargo is Martin Freeman, bekend van de The Hobbit-films, Sherlock en de orginele The Office-serie. In Fargo spreekt de Britse acteur plotseling met een Amerikaans accent, wat even wennen is. Maar hij doet het uitstekend als de zenuwachtige verzekeringsagent Lester Nygaard, die nooit zijn gezicht laat zien buiten small town Minnesota. Al in de eerste aflevering gaat het gruwelijk mis.

Nygaard doet iets waarvan niemand ooit had gedacht dat hij het zou (kunnen) doen. Maar de lokale politie (Allison Tolman als Molly Solverson en Colin Hanks als Gus Grimly) is hem, en een huurmoordenaar (Billy Bob Thornton als Lorne Malvo) die niets en niemand ontziend te werk gaat en een speciale band heeft met Nygaard, op het spoor. Niet direct, maar de aanwijzingen zijn er, mede dankzij het verdachte gedrag van zenuwpees Nygaard. Langzaam maar zeker sluit het net zich rond Nygaard.

Ik wil niet teveel verklappen van wat er in de misdaad- en detective-achtige serie gebeurt, maar wie de film Fargo heeft gezien, heeft een idee van wat er staat te gebeuren. De serie is nog mooier gefilmd dan het origineel, met veel details van het noordelijke ijskoude Amerika. Voor liefhebbers van de film gebeuren er genoeg verrassende dingen waardoor de serie aantrekkelijk blijft. Het enige minpuntje wat mij betreft: binge-watching zit er niet in dit keer, omdat Netflix slechts één aflevering per week online zet, pas nadat FX de aflevering heeft uitgezonden. Ach, zo blijft het tenminste spannend...