Turkije doet zijn best… om níet bij de EU te horen

Er is weer eens trammelant in Turkije. Een groot corruptieschandaal binnen de Turkse regering houdt de gemoederen bezig. Onafhankelijk onderzoek naar de corruptiepraktijken wordt echter bemoeilijkt door inmenging van premier Erdo?an. Als men de ontwikkelingen in Turkije zo gadeslaat, zou men toch niet zeggen dat het hier een kandidaat-EU-lidstaat betreft? Feit is: het toekennen van de status van kandidaat-lidstaat aan Turkije is één grote vergissing geweest.

Een korte terugblik: tientallen leden van de regerende AK-partij en zakenmensen worden opgepakt op verdenking van corruptie. Drie ministers stappen op. Premier Erdo?an voelt zich in zijn dictatoriale egoshow 'bedreigd' en laat vervolgens tientallen politieofficieren, die zich met de corruptiepraktijken bezighouden, ontslaan. De nieuwe politieofficieren, vriendjes van Erdo?an, weigeren verdere arrestaties in opdracht van het Openbaar Ministerie uit te voeren, maar informeren de premier wél over de geplande arrestaties. Met deze informatie op zak besluit Erdo?an de bezem door zijn kabinet te halen om verdere, voor hem ongunstige, escalatie te voorkomen: in totaal worden tien ministersposten, de helft van het kabinet, gewijzigd; ook Egemen Ba???, minister van EU-zaken en toetredingsonderhandelaar, moet het veld ruimen. Ondertussen probeert Erdo?an een wet in te voeren die het alleen (de nieuwe) politieofficieren moet toestaan onderzoek naar corruptie uit te voeren. Conclusie: onder zijn regime wordt de rechtsstaat ernstig ondermijnd

Premier Erdo?an beweert echter dat er geen sprake is van een schandaal, maar van 'internationale samenzweringen tegen de Turkse staat'. Ja, naar anderen wijzen ? dat kan hij wel. De hand in eigen boezem steken? Nee, daar heeft hij nooit van gehoord. 

De PVV heeft altijd gezegd: Turkije nooit in de EU! De recente ontwikkelingen in het land tonen aan dat Turkije zijn uiterste best doet om de PVV bijval te geven Rechtsstaat? Scheiding der machten? Premier Erdo?an heft het allemaal op.

Wat vindt het Europees Parlement hiervan? Turkije-rapporteur Ria Oomen-Ruijten (CDA) kwam in een korte Engelse schriftelijke verklaring niet verder dan het volgende [vertaald]:

 Ja, logisch; dat had zelfs het kleinste kind nog kunnen bedenken. Is mevr. Oomen-Ruijten soms lid van de parlementaire commissie 'Open deuren'? Verder schrijft zij:

Of heeft zij zitting in de commissie 'Holle frasen'? Want, beste mevr. Oomen-Ruijten, u kunt dan wel 'bezorgd' zijn, u kunt de Turkse regering tot van alles 'oproepen', u kunt zeggen wat u wilt, u kunt op uw kop gaan staan, en het Europees Parlement en de Europese Commissie en alle eurofielen met u ? maar Turkije wil niet, Turkije kan niet, Turkije doet niet. En dat is de afgelopen jaren wel gebleken. 

Begin 2009 ? bijna 5 jaar geleden! ? schreef mevr. Oomen-Ruijten al 'heel kritisch' dat er in Turkije geen alomvattend plan voor de bestrijding van corruptie is. Dat is er nu, 5 jaar later, klaarblijkelijk nog steeds niet Als ten gevolge van een groot corruptieschandaal de helft van alle Turkse ministersposten wordt gewijzigd en zelfs de minister van EU-zaken moet opstappen, is er, op z'n zachtst gezegd, nog altijd een hoop mis. Juist, zó goed luistert Turkije naar kritiek van EU-zijde Niet dus.

In 2009 schreef mevr. Oomen-Ruijten bovendien ook al dat zij Turkije 'een spiegel wil voorhouden' en dat Turkije 'nu echt moet hervormen'. Anno 2013 heeft zij het nog steeds over deze spreekwoordelijke 'spiegel' en dezelfde noodzakelijke hervormingen. Met andere woorden: in de tussentijd is niets veranderd. Hervormingen? Een farce! Hoewel, op zich is een en ander wel veranderd, maar dan in negatieve zin: de kloof tussen Turkije en de EU is gedurende de toetredingsonderhandelingen niet kleiner, maar almaar groter en groter geworden. 

Feit is: Turkije heeft geen oren naar de EU, nog eens bevestigd door Mevlüt Çavu?o?lu, de nieuwe Turkse minister van EU-zaken en toetredingsonderhandelaar, die alle kritiek van EU-zijde van de hand wijst. Hij beschuldigt de EU van 'vooroordelen' en stelt dat zijn land de problemen prima zélf kan oplossen. In een van hypocrisie doordrenkte verklaring, per mail verstuurd naar de Europarlementariërs, schrijft minister Çavu?o?lu bovendien [vertaald]:

Juist, volgens minister Çavu?o?lu moet de EU haar mond houden en zich vooral nergens mee bemoeien. En op zich heeft hij daar een punt Maar het beëindigen van de toetredingsonderhandelingen? Nee, dat wil hij 'uiteraard' niet. Sterker nog: of hoofdstukken 23 en 24 even geopend kunnen worden ? een intensivering van de onderhandelingen. Het getuigt van hypocrisie en bovenal van arrogantie. Minister Çavu?o?lu weet maar al te goed dat zijn land In het kader van de onderhandelingen jaarlijks 1 miljard euro van de EU ontvangt! Deze inkomsten wil Turkije uiteraard niet opgegeven. Zoals zo vaak gezegd: Turkije wil geen EU, maar wel €.

Als reactie op het jaarlijkse voortgangsverslag inzake de toetredingsonderhandelingen van de Europese Commissie heeft minister Çavu?o?lu namens 'Wij Van WC Eend'-Turkije zijn éigen voortgangsverslag gepubliceerd: het is de slager die zijn eigen vlees keurt. Kritisch is het verslag dan ook niet: alle voor de Turkse autoriteiten 'pijnlijke' kwesties, zoals het corruptieschandaal, blijven simpelweg onbenoemd. Sterker nog: minister Çavu?o?lu spant de kroon door in zijn verslag te 'trots' te stellen dat "dat Turkije progressie heeft gemaakt in de corruptieperceptie-index van 'Transparency International' en dat land het daarmee, wat corruptie(bestrijding) betreft, beter doet dan vele EU-lidstaten". Het rapport is er louter voor bedoeld de werkelijkheid rooskleuriger voor te stellen dan zij is  

Tot slot: laten we vooral niet vergeten dat Turkije nu niet alleen bekend staat om zijn corruptiepraktijken, maar ook nog altijd 'zijn naam hoog houdt' wat betreft repressie. Duizenden Turken zijn de straat opgegaan om tegen corruptie te demonstreren. Zoals helaas gebruikelijk is in Turkije, werden zij met grof politiegeweld terneergeslagen. Premier Erdo?an noemt de demonstraties 'samenzweringen':

Ja, 'samenzweringen' ? de wantrouwige, machtsbeluste Erdo?an ziet ze altijd en overal wanneer zijn dictatoriale agenda verstoord dreigt te worden. 

Het moge helder zijn: het openen van de toetredingsonderhandelingen met Turkije, in 2005, is één grote vergissing geweest. Er is maar één optie om uit deze miserie te komen: het beëindigen van de toetredingsonderhandelingen. Voor eens en voor altijd. 

Laurence Stassen is delegatieleider van de PVV in het Europees Parlement.