Het is einde oefening.
Trijntje Oosterhuis is er gisteravond niet in geslaagd om zich te plaatsen voor de finale van het
Eurovisie Songfestival. Hoewel ze dat jammer vindt, is ze toch nog behoorlijk positief én trots
op haar eigen optreden: "Het is gewoon jammer dat we niet door zijn. Ik heb gezongen alsof mijn leven er van af hing. Allemaal trouwens, mijn achtergrondzangeressen ook. Het Songfestival is zenuwslopend, geloof me. Mijn hart klopte in mijn keel. Ik ben al zo lang zangeres, maar dit is gewoon een ander ding."
Gevraagd of ze boos was na haar optreden ontkende ze dat meteen.
"En ook niet teleurgesteld. Ik vind het jammer. We hadden hier nog wel even willen blijven. Het zou leuk zijn geweest om langer mee te gaan in deze hysterische flow. Ik ben normaal gesproken heel erg nerveus voor optredens. En dacht een dik half jaar geleden, ga het nou gewoon een keer doen. Ik voel me voor mezelf een winnaar. Alleen jammer dat we woensdag naar huis gaan."
Dit betekent niet dat ze niet verbaasd was toen ze zag dat een aantal landen met toch wat minder professionele acts wél doorgingen:
"Je geeft wat je hebt en dan kijk je waar het landt. Op een gegeven moment gingen er een aantal acts door waarvan we dachten, dat hadden we niet verwacht. En dan weet je er komen nog een aantal acts met landen die zeker door moesten. Dan weet je dat je niet in het lijstje val."
De belangrijkste les die ze geleerd heeft van haar aanwezigheid bij het Songfestival? Ze heeft geleerd om haar eigen angst te overwinnen. Ze heeft een "prachtige carriere" in Nederland en hoefde dit niet te doen, maar ze wilde tóch een stapje verder gaan en zichzelf in deze geheel onbekende situatie gooien.