Het leest als een grap, maar het Franse parlement heeft een wetsvoorstel aangenomen die er voor moet zorgeb dat Franse scholen niet meer spreken van 'vader' en 'moeder' in de administratie, maar van 'ouder 1' en 'ouder 2'. Dit om gezinnen met twee vaders of moeders tegemoet te komen. Dat meldt het AD.
Totaal doorgeslagen gelijkheidsdenken en turbodeugen. Twitter gaat natuurlijk los want ja, hoe bepaal je nou wie 'ouder 1' en 'ouder 2' is? En wat als er een 'ouder 3' in beeld is?
Linkse partijen zien deze onzin als 'erkenning van gezinnen met afwijkende samenstelling', maar wie wordt er met een labeltje als 'ouder 1' nou echt erkend? Het lijkt mij eerder dat zo helemaal niemand meer wordt erkend!
Daarmee is dit nieuws ook direct een perfect voorbeeld van het debiele gelijkheidsdenken en het proberen gelijk te schakelen van iedere mogelijke afwijking van de norm. Vroeg of laat leidt het tot een one-size-fits-no-one maatregel. En dat allemaal omdat iedere afwijkende groep wordt voorgehouden dat ze normaal moeten worden gevonden, dat je ze normaal moet vinden en dat ze recht hebben op dat ze normaal worden gevonden.
Is het werkelijk zo'n drama om anders te zijn? Als je er al negatieve reacties van ondervindt, wordt dat minder met dit soort maatregelen? Vertegenwoordigt een politieke partij ook daadwerkelijk deze afwijkende groepen of menen zij voor dergelijke groepen te kunnen spreken?
Je kunt er toch donder op zeggen dat dit soort onzin juist meer spanning en frustratie oplevert terwijl het dit poogt te voorkomen? Het is te hopen voor de Fransen dat dit plan niet daadwerkelijk wordt ingevoerd, maar het feit dat dit er überhaupt door is gekomen spreekt boekdelen over de belabberde situatie in dat land.
Met vriendelijke groet,
Redacteur 3