GroenLinks-leider Jesse Klaver wil werknemers veto geven bij salarisverhoging directie

De enorme bedragen die sommige directieleden van grote organisaties zichzelf toe-eigenen, daar heeft iedereen wel eens van gehoord. De politiek spreekt er dan schande van, is verder tandloos en dan is het maar hopen dat zo'n directeur er van afziet. Ik ben dan ook geneigd om GroenLinks deze keer eens iets minder af te branden dan normaal. Primeurtje dus!

Via de ondernemingsraad (OR) willen de quinoa kauwende Lideweij's en Madeliefjes, onder leiding van Jesse Klaver, daar nu een stokje voor steken (ik kon het niet laten). Met het zogenoemde instemmingsrecht willen zij dat een ondernemingsraad zo'n loonsverhoging kan vetoën.

Dat schiet 'het bedrijfsleven' natuurlijk flink in het verkeerde keelgat. Maar helemaal idioot is het idee eerlijk gezegd niet. Dit zou namelijk betekenen dat een loonsverhoging moet kunnen worden uitgelegd aan de ondernemingsraad en de werknemers.

In het geval van slechte of middelmatige directieleden snap ik zo'n voorstel heel goed. Er moet echter wel het een en ander genuanceerd worden. Het probleem met dit voorstel is namelijk dat, stel dat zo'n 'exorbitante loonsverhoging' om wat voor reden dan ook toch gerechtvaardigd blijkt, de OR alsnog gaat vetoën omdat zij het bijvoorbeeld niet uit kunnen leggen aan hun achterban.

Het zal namelijk maar zo zijn dat zo'n directielid een regelrecht genie is die de ene na de andere baan krijgt aangeboden en gigantisch veel meer kan verdienen bij de concurrent. Als zo'n hoge loonsverhoging bij z'n huidige bedrijf dan ook nog eens uit zou kunnen omdat hij nog veel meer geld binnenhaalt onder zijn leiding dan dat hij kost, dan is het voor een grote organisatie nogal een risico als een OR simpelweg gaat vetoën en daarmee misschien wel het bedrijf om zeep helpt, omdat ze anders de volle laag krijgen van werknemers, omdat hun eigen functioneren in twijfel wordt getrokken.

Zo'n voorstel introduceert een heel nieuw politieke dimensie die, hoewel begrijpelijk, niet het gewenste resultaat lijkt te kunnen geven. Directie en OR kunnen de beste argumenten presenteren wat ze willen, als dat niet resoneert bij de werknemers omdat de situatie wellicht te complex is of er simpelweg een gevoel van jaloezie heerst, dan hebben ze het nakijken. Wellicht dat aan dat wetsvoorstel nog gesleuteld kan worden, zodat ook de reden voor een veto degelijke argumentatie moet bevatten om het te laten gelden.