Theo Janssen is een gifkikker.
Theo Janssen is één van de weinige voetballers in de EreDivisie met een echte winnaarsmentaliteit. Hij wil élke wedstrijd winnend afsluiten; als hij geen kampioen wordt is Janssen buitengewoon ontevreden. Prijzen winnen, daar gaat het om.
Sp!ts heeft Janssen wat vragen mogen stellen over zijn mentaliteit, wat een bijzonder interessant en lezenswaardig
artikel heeft opgeleverd.
Je kunt nog zo veel gif door je eigen lijf hebben stromen, de kunst is om het over te brengen op medespelers en het liefst het hele team. Soms gebeurt dat in de kleedkamer, maar vaak ook in het veld. Als iemand staat te slapen, zorg ik er met woorden voor dat hij weer scherp wordt. Of als het publiek is ingedut, maak ik een overtreding om de boel wakker te schudden. Het belangrijkste is dat je de hele wedstrijd blijft praten met je teamgenoten. En dat hoeft zeker niet altijd op een negatieve manier. De ene speler kan er beter tegen dan de andere, daar houd ik rekening mee. Vaak is het goed om juist een goede en ervaren medespeler aan te pakken. Dat geldt ook voor de trainer, denk ik. Neem Jan Vertonghen. Hij is belangrijk voor de club en heeft aanzien binnen de selectie. Als De Boer iets tegen hem zegt, maakt het automatisch ook indruk op de rest van de groep.
Ook legt Janssen uit dat hij het publiek bij tijd en wijle bewust provoceert (in de hoop daardoor zijn teamgenoten te beïnvloeden). Indien nodig heeft hij er geen enkel probleem mee om op opzichtige wijze een overtreding te maken; laat het publiek maar boos worden, fluiten en boe roepen. Zijn teamgenoten kunnen die negatieve energie omzetten in wilskracht en drive.
Wat je ook vindt van Janssens gedrag buiten het veld, feit is en blijft dat hij óp het veld een voorbeeld is voor iedereen.
Dat gezegd hebbende vind ik Theo Janssen nog altijd geen echte Ajacied. Hij is, denk ik, beter op zijn plaats bij een team zoals FC Twente, of misschien zelfs Feyenoord. Daar is men dit soort spelers (met dit soort lifestyles: roken, drinken, etc.) gewend.
