Volgens Theo Hiddema (FVD) werd het debat over de zaak-Anne Faber afgelopen week niet scherp genoeg gevoerd. Volgens de advocaat kwam dit door de aanwezigheid van de familie Faber in de plenaire zaal waardoor de meeste Kamerleden zich inhielden. Hiddema kreeg flink wat kritiek vanwege zijn optreden. Kiezers zijn verdeeld over zijn bijdrage aan het debat, kijk maar eens naar de tabel hieronder:
Goede actie van Hiddema? Of toch niet?
[caption id="attachment_223857" align="aligncenter" width="990"]
Hoe denken kiezers over de uitspraken van Theo Hiddema in het debat over de zaak-Anne Faber. Bron: Maurice de Hond / Peil.nl?[/caption]
De moeder van
Anne Faber verliet de zaal terwijl Hiddema uit het vonnis van de zedenzaak citeerde. Dat was volgens sommigen aanleiding voldoende om de advocaat de maat te nemen. Maar wie hier werkelijk blaam treft is natuurlijk de voorzitter van de Tweede Kamer: burgers horen zich niet te begeven in de plenaire zaal, maar plaats te nemen op de publieke tribune. Dat is de regel. En die regel heeft een goede reden.
Dat bleek afgelopen week wel weer. Hiddema heeft volkomen gelijk: door de aanwezigheid van de ouders werden de mondjes van de Kamerleden gesnoerd. Simpelweg omdat een moeder, in deze, kon weglopen in tranen waardoor een verkeerd beeld ontstond over de aard van het debat in de Kamer. Op de publieke tribune zou het beeld geheel anders zijn geweest en was de debatvrijheid minder aangetast.
Dat de moeder plaatsnam in de Kamer en vervolgens wegliep terwijl Hiddema sprak was natuurlijk wel te verwachten. Vrouwen zijn vaker emotioneel. Maar dit mag allemaal niet gezegd worden. En dus wijst iedereen met het vingertje naar Hiddema. Waarom is dat een probleem?
En als de moeder van Anne Faber wegloopt is het natuurlijk de schuld van de man. Het zal menig getrouwde man herkenbaar in de oren klinken. Hiddema stelt het volgende:
,,Ze hadden de zitting op de publieke tribune kunnen bijwonen. Nu werden ze deel van de plenaire behandeling. Dat gaf een bepaalde waardigheid, die het debat niet ten goede komt. Door de behoefte van Kamerleden zich in te houden, kon de minister er ongeschonden vanaf komen. Doordat de familie geen koppensnellerij wilde, hebben ze het met zijn allen zo gespeeld dat er geen koppen zouden rollen.”
Het kan niet zo zijn dat één familie niet alleen de sfeer, maar ook de uitkomst van het debat bepaalt. Dat is belachelijk. Wellicht tijd om het debat opnieuw te voeren zonder familie? Want dit overduidelijke hinder van de parlementaire processen.