Provincies zijn woest dat het kabinet de stikstofgekte een heel klein beetje terugdraait. Joh. Afbeelding gemaakt met Grok van xAI
Stikstofwaanzin gaat door: kabinet blijft fantasieprobleem najagen
Je zou denken dat na jaren van boerenprotesten, economische schade en wetenschappelijke kritiek het kabinet eindelijk eens het licht zou zien. Maar nee, niets is minder waar. In plaats van te erkennen dat het zogenaamde “stikstofprobleem” zwaar overdreven is – gebaseerd op foutieve modellen en internationale afspraken waar niemand om gevraagd heeft – besluit het kabinet om gewoon door te gaan met de waanzin. Weliswaar iets afgezwakt, maar nog steeds met desastreuze gevolgen.
En het allerergste? De provincies zijn teleurgesteld dat het niet nóg gekker wordt. Ze hadden gehoopt op méér beperkingen, snellere reducties en hardere maatregelen. Zijn ze volledig van het padje geraakt?
Kabinet draait wat bij, maar blijft in de fuik
Uit de gelekte stikstofplannen blijkt dat het kabinet de deadline voor halvering van de stikstofuitstoot heeft verschoven van 2030 naar 2035. Op papier klinkt dat als een stap in de goede richting – maar schijn bedriegt. Want de kern van de krankzinnige stikstofideologie blijft gewoon overeind. De overheid blijft sturen op theoretische rekenmodellen, verzonnen “kritische depositiewaarden” en Natura 2000-gebieden waar geen mens ooit komt, maar die kennelijk heilig zijn verklaard.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Sluit je aan bij duizenden DDS-lezers. Geen spam. Alleen eerlijke updates, scherpe opinies en onmisbare analyses. Meld je hier aan voor onze nieuwsbrief.
De boeren moeten nog altijd tot wel 46 procent minder uitstoten. Bedrijven in de buurt van natuurgebieden moeten zich letterlijk verplaatsen of de deuren sluiten. En automobilisten krijgen er nieuwe trajectcontroles bij, puur omdat ze toevallig langs “stikstofgevoelige” gebieden rijden. Het beleid is niet gebaseerd op realiteit, maar op ideologie.
Provincies eisen méér waanzin
En dan de provincies. In plaats van opgelucht adem te halen dat het kabinet tenminste een fractie gas terugneemt, zijn ze ‘diep teleurgesteld’. Ina Adema, voorzitter van het Interprovinciaal Overleg (IPO), liet aan Nieuwsuur weten dat ze vindt dat de stikstofuitstoot niet snel genoeg daalt. Ze noemt de plannen “vaag” en mist harde garanties dat Nederland “voor de zomer van het slot kan”.
Met andere woorden: de provincies willen dat er nóg sneller en nóg rigoureuzer wordt ingegrepen. Boeren moeten sneller hun land uit, bedrijven moeten sneller worden aangepakt, vergunningen moeten alleen nog worden verleend als er een keihard pakket van stikstofreductie ligt. Dat is geen bestuur meer – dat is regelrechte destructie.
Gebrek aan bewijs? Geen probleem!
Dat er geen enkele doorrekening is gemaakt over hoe effectief de plannen zijn, lijkt niemand te interesseren. Dat er geen geld is geregeld voor uitvoering? Maakt ook niets uit. De boodschap is duidelijk: de maatregelen moeten en zullen doorgaan, ongeacht hun effectiviteit, impact of rechtvaardiging. Zelfs Greenpeace noemt het plan “vaag” – en als zelfs zij vinden dat de soep te dun is, weet je dat het écht een rommeltje is.
Maar ja, zolang men in Den Haag en op het provinciehuis blijft geloven in het sprookje van de “stikstofcrisis”, zal er geen ruimte zijn voor logica, wetenschap of gezond verstand.
Nederland verlamd door groene dogma’s
De uitkomst? Nederland zit op slot. Boerenfamilies worden kapotgemaakt. Jonge ondernemers zien hun toekomst verdampen. Bouwprojecten liggen stil. En allemaal vanwege een fictieve crisis die alleen bestaat op papier. Zelfs het Planbureau voor de Leefomgeving erkende eerder al dat de impact van Nederlandse stikstofuitstoot op de natuur enorm wordt overschat.
En toch gaat men door. Omdat men niet wil toegeven dat men fout zat. Omdat men vastzit in internationale afspraken waar geen democratische controle op is. En omdat men koste wat het kost een groene revolutie wil doordrukken, ook al sneuvelt het platteland erbij.
Tijd om de stikstofmythe door te prikken
Het is hoog tijd dat er een streep gaat door dit hele stikstofbeleid. Niet aanpassen. Niet uitstellen. Stoppen. We moeten terug naar een nuchtere benadering, waarbij echte vervuiling wordt aangepakt, maar niet op basis van computermodellen en abstracte normen die met de werkelijkheid niets te maken hebben.
De provincies die nu huilen omdat de heilige stikstofdoelstellingen niet snel genoeg worden gehaald, tonen aan dat ze volledig losgezongen zijn van de realiteit. Ze zijn medeverantwoordelijk voor het politieke en maatschappelijke wanbeleid dat ons land in een wurggreep houdt.
En het kabinet? Dat moet zich diep schamen dat het deze waanzin blijft faciliteren. Er is geen stikstofcrisis. Er is een bestuurscrisis, gevoed door angst, onwetendheid en ideologische tunnelvisie.
Nederland verdient beter.
Sluit je aan bij duizenden DDS-lezers. Geen spam. Alleen eerlijke updates, scherpe opinies en onmisbare analyses. Meld je hier aan voor onze nieuwsbrief.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten