Het klinkt veel te mooi om waar te zijn, dat de Korea's hun oorlog - die in 1953 begon - binnenkort zullen beëindigen. Toch is dat precies wat er gebeurt, zo willen Pyongyang en Seoul ons doen geloven. Een top op 27 april zou het roken van de Koreaanse vredespijp officieel moeten maken.
Het kan raar lopen: een aantal maanden geleden moesten we nog vrezen voor een grote oorlog tussen Noord- en Zuid-Korea, waarbij de Verenigde Staten in de bres zouden springen voor laatstgenoemde. Maar inmiddels zijn de twee landen dichterbij de definitieve vrede dan ooit tevoren. Zo valt in ieder geval op te maken uit Zuid-Koreaanse media. Die melden dat de Zuid-Koreaanse president Moon Jae-in en de Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-Un elkaar zullen ontmoeten op een top op 27 april.
Daar zullen de twee hun handtekening zetten onder nogal een historisch document:
"Een van de stappen zou het terugbrengen van de DMZ (Demilitarized Zone) in de oorspronkelijke staat zijn. De vier kilometer brede zone niemandsland loopt langs de lijn waar de Koreaanse Oorlog eindigde in een wapenstilstand. De gedemilitariseerde zone ligt vol met landmijnen en prikkeldraad en wordt van beide kanten bewaakt door militairen."
Maar - indrukwekkender - de twee landen willen de wapenstilstand die al heerst sinds 1953 omzetten in een definitieve vrede. De twee landen zijn na 65 jaar nog altijd officieel in staat van oorlog met elkaar, en dat heeft een bepaalde impact: de buurlanden hebben geen formele diplomatieke betrekkingen met elkaar en de inwoners van beide landen kunnen elkaar niet ontmoeten, bellen of Skypen.
Of een vrede ook hervormingen voor gewone burgers met zich zal meebrengen moeten we afwachten, maar het lijkt in ieder geval een stap in de juiste richting. Als teken van goede wil biedt Noord-Korea aan om te stoppen met het ontwikkelen van kernwapens. Dat klinkt natuurlijk al helemáál positief.
Toch is er reden om sceptisch te zijn: het Noord-Koreaanse regime staat bekend als zeer sluw en machiavelliaans, en zal zich echt niet zomaar gewonnen geven aan de 'kapitalistische' buren aan de zuidgrens. Het stalinistische ministaatje heeft tientallen jaren z'n zin gekregen door alle grootmachten te chanteren en de oren van de kop te schreeuwen. Dus waarom nu ineens deze tactiekverandering? Precies: tijd rekken om in stilte te kunnen doorwerken aan een nucleair programma.
Vrede is dus goed, maar de vinger moet zeker aan de pols worden gehouden. Want de Noord-Koreanen die zich op belangrijke punten gewonnen geven? Gezien hun verleden moet ik dat eerst zien eerdat ik het geloof...