Laten we zeggen dat de Volkskrant er tijdig bij is met het afkeuren van Hans Teeuwen zijn show Industry of Love uit 2004.
Nou, niet dus. In een stuk waarin ook Geert Wilders het moet ontgelden reageert ene Ferdows Kazemi furieus op een acht jaar oude show. Er zat namelijk een grap in die ze niet leuk vond. Ohnee! En daarom mag van fatsoenspolitieagente eigenlijk niemand meer kijken naar Hans Teeuwen. Ze schreef het artikel '
Stop het geleuter van Wilders en Teeuwen over de koningin,' waarvan ik u
één fragment niet wil onthouden:
Wat een klein, zielig mannetje is die Hans. Een peuter die net zijn mannelijk geslacht ontdekt heeft en er trots mee te koop loopt, 'zie wat ik heb, als enige op de wereld!'. Zijn optreden als cabaretier, waarin hij zijn seksuele fantasieën met de Koningin verbeeldt, is een misselijkmakende vertoning van een grote man die in zijn peutertijd is blijven hangen. Een peuter die aangemoedigd wordt om door de kamer te hollen met zijn geslacht in de hand, omdat zijn toeschouwers hem zo schattig vinden en hartelijk om hem lachen.
Ik kon er niet om lachen. Mijn walging was zo groot dat ik er ook niet onverschillig onder kon blijven. Ik slaakte een zucht en verlangde, als niet contractueel feminist, naar de Dolle Mina's van dit land. Waar gaan we naar toe met onze onbegrensde vrijheden? Kunst hoort progressief te zijn en bij te dragen aan de culturele rijkdom van een land.
Toch altijd een leuke hypocrisie. Iemand een 'peuter' vinden, een 'klein, zielig mannetje.' en dan toch geschokt zijn over Hans Teeuwen omdat hij te beledigend is over iemand anders. Schrijfster Kazemi kon er niet om lachen en laat vervolgens haar ware gezicht zien: alleen grappen met een bepaald maatschappelijk doel zijn voortaan toegestaan. Andere grappen zijn per definitie misbruik van het vrije woord. Want we weten allemaal toch dat het vrije woord in essentie alleen maar voor de linkse zaak mag worden ingezet?
Speciaal voor mevrouw Kazemi dan nog maar zo'n schandelijk gebruik van de vrijheid van meningsuiting door meneer 'peuter' Teeuwen. Opdat we niet vergeten dat persoonlijke vrijheden belangrijke verworvenheden zijn, zonder welke we direct van een democratie in een dictatuur zouden vallen. En als mevrouw Kazemi het dan écht zo verschrikkelijk vindt, dan kijkt ze toch niet? Ook dat is zo'n belangrijk fundament onder onze rechtsstaat: keuzevrijheid.
