Steeds minder mensen schrijven nog op de traditionele manier, maar daarmee schijnen ze zich aardig in de vingers te snijden.
Zeg eens eerlijk: wanneer heb jij voor het laatste echt iets geschreven met een pen? Veel verder dan het opstellen van een boodschappenlijstje komen de meeste mensen tegenwoordig niet meer, laat staan dat ze er nog hele verhalen mee schrijven. Maar dat is zonde, aldus
dit onderzoek van een stel Nederlanders aan een Noorse universiteit.
De onderzoekers in kwestie hebben onderzoek gedaan naar studenten op hun universiteit, en lieten hen zowel met een pen als een laptop notities maken van de colleges. Het resultaat? Studenten die op de 'ouderwetse' manier schreven, onthielden de stof beter dan hun collega's die typten. Op zich kan ik me die resultaten uit eigen ervaring goed voorstellen. Ik schrijf doorgaans met een pen alles op tijdens mijn eigen colleges, maar heb dat ook wel eens op mijn laptop gedaan. Naar mijn gevoel gaat het noteren digitaal weliswaar sneller, maar maakt dit vluchtige ook dat je nauwelijks nog nadenkt over wat je nu echt schrijft: als je blind typt, zie je niet eens wat je op je scherm getoverd hebt.
Toch zat het volgens de onderzoekers nog iets anders. Het belangrijkste element dat schrijven zo leerzaam maakt, is dat je de letters fysiek moet vormen op het papier. Doordat je voor elke letter je hand anders moet bewegen, zit je dichter bij de daadwerkelijke inhoud dan wanneer je simpelweg een toets moet indrukken, die toch allemaal hetzelfde zijn. Je graveert de letters daardoor niet alleen op het blaadje voor je, maar ook in je brein. Klinkt best logisch, niet?
Ik ben er dus wel uit: ik blijf gewoon met een pen schrijven, als dat betekent dat ik de tekst ook daadwerkelijk onthoud daardoor. Maar misschien is dat direct onthouden bij mij ook gewoon noodzakelijk, want mijn handschrift is zo onduidelijk dat de helft later toch niet meer terug te lezen is..