Het begint er steeds meer op de lijken dat de ambtenaren van Justitie niet meer helemaal bij de pinken zijn. Jaarlijks wordt er een overzicht over asielcriminaliteit gepubliceerd, zo ook dit voorjaar. Ambtenaren hebben zware asielcriminaliteit, zoals geweld en verkrachting, weggewerkt in de categorie overig. En dit alles ‘omdat het vragen zou oproepen’.
Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig. Dankzij deze flater kon toenmalig staatssecretaris Harbers zijn plekje op het pluche gedag zeggen.
Een aantal ambtenaren wilden graag openheid van zaken geven, maar besloten om dit niet te doen omdat het ‘vragen zou oproepen’. Waarschijnlijk hele kritische, bezorgde en oprechte vragen. Maar hé, welkom in Nederland anno 2019. Hier worden zware delicten liever weggemoffeld in de categorie overig. Alles op de grote hoop. Geen discussie meer mogelijk.
“Zedenzaken of geweldsincidenten worden weggeschreven onder ’overig’. En zijn daardoor niet terug te vinden in het het stuk. Er zou voor deze opzet zijn gekozen omdat het een ’gewoonte’ was, stelde Harbers destijds.”
Het is dus blijkbaar een gewoonte om de waarheid onder het tapijt te schuiven. Gelukkig zijn er in deze kwestie toch wat ambtenaren te betrappen op een vleugje logische weldenkendheid, zo valt te lezen in de Telegraaf:
“Zaken als moord of zeden hoeven maar 1 keer voor te komen om als ernstig gezien te worden en met 1000 overig, laat je in het midden hoe vaak dat gebeurd is. Kunnen we niet dezelfde categorieën als vorige jaren gebruiken om te voorkomen dat we het verwijt krijgen dat we dit soort incidenten niet opnemen?”
Toch is er uiteindelijk voor gekozen om dit soort zware delicten op een hoop te gooien onder het 'kopje' overig. En dat terwijl er herhaaldelijk is gewaarschuwd om dit niet te doen. Zijn de hoge heren er weer lekker makkelijk vanaf. Wegmoffelen en geen lastige vragen, maar de bevolking is echter wel in de maling genomen. Misschien dat deze ambtenaren zich dat eens bij een volgende keer kunnen realiseren.