Rick Perry blijft koploper onder Republikeinen

Politici en commentatoren die Texaanse gouverneur Rick Perry graag afschrijven omdat hij de sociale zekerheid in Amerika als frauduleus en ongrondwettelijk karakteriseerde maken een grote fout. Het feit dat Perry hierover zo uitgesproken is kan hem zelfs helpen om gematigde Republikeinen die zijn populistische stijl anders hekelen, voor zich te winnen.

Perry, de Republikeinse koploper voor de presidentsnominatie, beschreef de Amerikaanse sociale zekerheid als ongrondwettelijk in een boek dat hij vorig jaar schreef waarin hij de almaar uitdijende macht van de federale overheid onder vuur nam. De oudedagsvoorziening moest het met name ontgelden. Perry zette deze weg als een Ponzi scheme omdat het, net als de Nederlandse AOW, werkenden belast om de uitkeringen van ouderen te betalen.

Tijdens het eerste presidentsdebat waaraan hij deelnam hield Perry stand. Terwijl ook leden van zijn eigen partij zeiden te vrezen dat Perry zijn opmerkingen hem het presidentschap konden ontzeggen deed de Texaan er nog een schepje bovenop. Hij stelde dat het “een monsterlijke leugen” was te pretenderen dat jongeren ooit nog aansprak zouden kunnen maken op een oudedagsvoorziening.

“Jonge mensen die eraan meebetalen verwachten dat het programma in staat zal zijn aan hen uitkeringen te betalen wanneer zij de pensioensgerechtigde leeftijd bereiken – dat is gewoon een leugen,” zei Perry.

De voormalige gouverneur van Massachusetts, Mitt Romney, de gedoodverfde kandidaat voor de Republikeinen totdat Perry zich in de race mengde, haalde fel uit naar zijn tegenstander. “Onze kandidaat moet iemand zijn die er niet op uit is de sociale zekerheid af te schaffen maar er op uit is de sociale zekerheid te redden,” zei hij. Het campagneteam van Romney hoopt dat met name in Florida, waar veel ouderen rentenieren en waarschijnlijk al vroeg voorverkiezingen worden gehouden, Perry een afgang te verduren krijgt die zijn kans op de nominatie verkleint. De kandidaat zelf heeft echter nog geen plan om de oudedagsvoorziening overeind te houden.

De verwachting is dat de AOW tussen 2036 en 2040 in de financiële problemen komt. De belasting die op inkomen wordt ingehouden zou daarna slechts voldoende zijn om driekwart van de uitkeringsgelden te verstrekken.

Afgelopen jaar had de sociale zekerheid al met een tekort van $49 miljard te kampen. Dit jaar staat het fonds er niet veel beter voor. Zo’n zesenvijftig miljoen Amerikanen maken aansprak op de sociale zekerheid. Tezamen zijn zij goed voor $733 miljard aan uitkeringen wat neerkomt op twintig procent van de totale federale uitgaven.

Wanneer de oudedagsvoorziening in het leven werd geroepen was de gemiddelde levensverwachting zesenzestig zodat mensen maar een jaar AOW konden genieten. Tegenwoordig worden Amerikanen ouder maar kunnen ze al vroeger met pensioen en krimpt de werkende bevolking. Waren er in 1950 nog zestien werkenden voor elke gepensioneerde, vandaag zijn dat er drie.

Zonder hervormingen is het stelsel niet in stand te houden. De meeste Amerikanen zijn zich hiervan bewust. Vorig jaar zeiden zes op de tien Amerikanen geen oudedagsvoorziening van de overheid te verwachten. Onder jongeren was de onzekerheid groter. 76 procent van de mensen jonger dan vijfendertig verwachten niet dat de AOW nog zal bestaan wanneer zij stoppen met werken.

Terwijl de zorg- en pensioenkosten oplopen is een overgrote meerderheid zich er ook van bewust dat verworvenheden als de sociale zekerheid verantwoordelijk zijn voor de financiële problemen van het land. Slechts 7 procent van de ondervraagden in een opiniepeiling van USA Today en Gallup zei afgelopen april dat welvaartsprogramma’s niet bijdragen aan het enorme begrotingstekort.

De Democraten zijn desondanks weinig bereid de sociale zekerheid te hervormen. Nadat de Republikeinse meerderheid in het Huis van Afgevaardigden eerder dit jaar instemde met een plan om de gezondheidszorg van ouderen te privatiseren kwam links in het verweer.

Democratische politici, waaronder de president, beloofden plechtig de bestaande verworvenheden te beschermen tegen de hervormingspogingen van hartenloze Republikeinen die immers alleen maar opkwamen voor de belangen van de rijken. De Democratische leider in de Senaat stelde zelfs dat de oudedagsvoorziening geenszins in crisis verkeerde. Volgens hem was dat een onwaarheid “die in stand wordt gehouden door mensen die van de overheid houden.”

President Barack Obama heeft voorgesteld de sociale zekerheid “voor altijd” te behouden. Privatiseringspogingen, die onder meer door zijn voorganger werden ondernomen, karakteriseerde Obama als “een slecht idee dat biljoenen aan ons begrotingstekort zou toevoegen” en de uitkeringen afhankelijk zou maken van “de grillen van Wall Street.”

Presidentskandidaat Mitt Romney denkt er niet veel anders over. Hoewel hij zich in 2007 nog positief uitliet over een gedeeltelijke privatisering van de AOW bezwoer hij twee weken geleden het programma “te laten werken voor miljoenen Amerikanen.”

Opiniepeilingen laten sindsdien weinig verandering zien. De populariteit van Rick Perry heeft onder conservatieve kiezers niet geleden terwijl Romney nog altijd op tweede plaats eindigt.

Een meerderheid van stemgerechtigde Amerikanen zou de oudedagsvoorziening graag laten zoals het is zelfs wanneer zij inzien dat dat niet tot de mogelijkheden behoort. Conservatieve Amerikanen hebben echter nooit warmgelopen voor een nationaal welvaartsprogramma dat centraal wordt gefinancierd en hun vanuit Washington wordt opgelegd. Hoewel ook zij aanspraak maken op een uitkeringen wanneer zij met pensioen gaan is rechts in Amerika ideologisch geen fan van de sociale zekerheid.

Gematigde Republikeinen kijken daar wellicht anders tegenaan maar waarderen desalniettemin de eerlijkheid en uitgesprokenheid van Rick Perry, temeer omdat Mitt Romney bereid lijkt om welke mening dan ook aan te nemen zolang hij maar president kan worden. Zijn vele flip flops zijn berucht terwijl Perry niet van plan is zijn mening bij te stellen. Conservatieven houden daar wel van. Of de rest van het land die houding deelt is een tweede.