Reactie op 'Ik ben je Arische broedkip niet' en discussie behoud bevolkingsgrootte
Een opmerkelijk stuk in HP/De Tijd als reactie op de constatering dat het behoud van de Nederlandse bevolkingsgrootte 2,1 kind per vrouw vereist. Zulk soort denken zou leiden tot Nazi-drama en Christchurch-achtige aanslagen. Wat een gedram!
Meredith Greer oppert direct een paar belangrijke vragen:
"Want waarom eigenlijk? Waar is het een oplossing voor? Hoezo is het überhaupt een probleem? Voor wie? En waarom niet 2,1 kind per man?"
Maar vliegt al snel uit de bocht:
"Maar vrouwen zijn geen wandelende baby-incubators die gereguleerd moeten worden. Mijn baarmoeder is godverdomme geen nutsvoorziening waar de maatschappij als geheel vanuit algemeen belang aanspraak op kan doen."
Dat zegt ook helemaal niemand, Meredith. Laat staan dat dit met zekerheid tot 'hele enge scenario's leidt'. Het is volkomen logisch dat een bevolking z'n eigen grootte op peil wil en zou moeten houden. Reden daarvoor is dat leden van die groep opgevoed worden met —en opgroeien in— een samenleving met gedeelde normen en waarden. Om zo'n lid te herkennen, helpt het nogal als deze er hetzelfde uitziet als andere '(uit)dragers' van deze normen en waarden. Dat wil niet zeggen dat iemand met een Afrikaans of Aziatisch uiterlijk deze normen en waarden niet in zich op zou kunnen nemen of uit zou kunnen dragen, maar in eerste instantie wordt dit niet van die persoon verwacht.
Laat je het hele idee van 'een eigen volk' varen, dan kom je noodzakelijkerwijs uit op multiculturalisme. Zelfs in Amerika, 'waar iedereen Amerikaan kan worden', worden mensen opgedeeld in etniciteit of typen. 'Asian-American', 'African-American' of gewoon 'black'.
Vooral bij die laatste twee zie je dat er andere normen en waarden worden gehanteerd, bijvoorbeeld bij het exclusieve gebruik van het (scheld-)woord 'nigger'. De wereld is te klein als een blanke dat woord gebruikt en niemand geeft ook maar een kick als een zwarte Amerikaan het toepast. Zie het maar eens voor elkaar te krijgen om dat woord uit te bannen óf, nog onwaarschijnlijker, dat andere Amerikanen dat woord óók mogen gaan gebruiken.
Ook in Nederland zien we verschillende groepen ontstaan die je nauwelijks nog 'de uitdragers van de Nederlandse normen en waarden' kunt noemen. Dit maakt ze overigens niet per definitie 'minder'. In algemene zin is een Marokkaanse-Nederlander een klasse apart geworden: hij wordt in Nederland niet als een Nederlander gezien en in Marokko niet als een Marokkaan. Doordat hij hierdoor tussen wal en schip valt, mist hij elke vorm van historie, binding en identiteit. Dit effect wordt ook nog eens versterkt als hij wordt afgerekend op de daden van Marokkaans-Nederlandse criminelen. In reactie daarop beschouwt hij binnen de kortste keren 'de Nederlander' als discriminerend en racistisch.
Meredith kan dan wel gaan blèren over dat het willen behouden van de Nederlandse bevolkingsgrootte problemen gaat opleveren, het alternatief doet dat overduidelijk óók. Toch zie je in homogene landen als Japan (haast?) geen Christchurch-mafkezen of wens om de bevolkingsgroei van Afrikaanse landen te beperken.
