PvdA–Kamerlid Jan Vos heeft zijn huiswerk niet gedaan

Sommigen zijn zó in de ban van duurzaamheid dat zij geloven dat recycling van desinformatie ook daartoe behoort.

Hier volgen enkele passages uit een verslag van een algemeen overleg over het parlementair onderzoek inzake de kosten en effecten klimaat- en energiebeleid van de vaste commissie voor Infrastructuur en Milieu en de vaste commissie voor Economische Zaken op 30 mei 2013.

De heer Jan Vos (PvdA): Voorzitter. Wij weten nu zo'n 50 jaar dat de aarde langzaam maar zeker opwarmt door de uitstoot van CO2. Dat meten we en in toenemende mate zijn wetenschappers zich daarvan bewust.

De voorzitter: Er is een vraag van de PVV.

De heer Jan Vos (PvdA): Zal ik het blokje afmaken? Of moeten we meteen voordat ik iets heb gezegd

De heer De Graaf (PVV): Ik sla meteen aan op de eerste opmerking van de heer Vos: we -- de heer Vos schijnt voor ons allen hier te spreken -- weten nu zo'n 50 jaar dat de aarde opwarmt. Dan heeft de heer Vos het artikel in Newsweek van 28 april 1975 niet gelezen. Is de heer Vos op de hoogte van de strekking van dat artikel?

[Noot HL: Het gaat hier om een artikel waarin werd gewaarschuwd voor de dreigende afkoeling van de aarde – precies het tegenovergestelde van opwarming dus.]

De heer Jan Vos (PvdA): Als ik spreek van "we", dan spreek ik vanzelfsprekend voor de fractie van de Partij van de Arbeid. [Er worden] metingen worden verricht in Hawaï naar de uitstoot van CO2, met name van koolstof-12 en koolstof-13; dat is de menselijke uitstoot van CO2. Sinds de industriële revolutie voegen wij dat CO2 aan de atmosfeer toe door middel van de verbranding van steenkool in stoommachines. Daar bestaat wereldwijd wetenschappelijke consensus over.

De vraag is natuurlijk of er echt een klimaatprobleem is. Vroeger had de VVD ook nog weleens de neiging om op die lijn te gaan zitten, maar sinds de heer Kamp het bewind voert over het ministerie van Economische Zaken en zich daarin heeft verdiept, stelt men ook daar dat er daadwerkelijk een klimaatprobleem is. Dit kabinet, de volksvertegenwoordiging, onze buren in Duitsland en Engeland: iedereen is het erover eens. Als de heer De Graaf echter nog wil uitweiden over een artikel in Newsweek uit 1975 -- dat is misschien wat gedateerd -- dan hoor ik het graag.

De heer De Graaf (PVV): Uit de beantwoording van de heer Vos blijkt wel: je kunt met zo veel mensen spreken, maar de basis van het betoog is dat hij alleen spreekt met mensen die ervan overtuigd zijn. De heer Vos zei letterlijk: ik ben overtuigd van het feit dat het wetenschappelijk bewezen is. Ja, dat klopt, want er is alleen maar overtuiging in die hele gesubsidieerde kliek. Als je iets anders zegt, word je namelijk geëxcommuniceerd. Dat is wat er aan de hand is: het is wetenschappelijk communisme. Waarschijnlijk heeft de heer Vos dan niet met lord Christopher Monckton gesproken, die zegt dat het marxisme is als alles door de opwarming komt. Dat is een groot gevaar waar ik voor wil waarschuwen, want ik wil onze aarde niet achterlaten met de ramp die zich door dit kabinet, gesteund door vele partijen in deze Kamer, aan het ontwikkelen is. Dat is het punt dat ik voor mijn betoog alvast wilde maken.

De voorzitter: Met deze waarschuwing kan de heer Vos zijn betoog vervolgen.

De heer Jan Vos (PvdA): We meten de uitstoot van CO2 en er is, enkelen uitgezonderd, in toenemende mate consensus over het feit dat er een probleem is dat zich op termijn zal versterken. [Noot HL: Daar is helemaal geen consensus over. Integendeel, de consensus valt uit elkaar.] We spreken namelijk niet over een lineaire toename van de uitstoot en de opwarming, maar over een exponentiële toename. [Noot HL: De CO2–concentratie in de atmosfeer stijgt lineair. De gemiddelde wereldtemperatuur bevindt zich nu zo'n 16 jaar op een plateau. Niets geen exponentiële toename!] ...Die exponentiële toename zal ook voor ons land grote consequenties hebben. We weten namelijk dat de zeespiegel in Nederland met een halve tot anderhalve meter zal stijgen als gevolg van de opwarming van de aarde. [Noot HL: Dat weten we helemaal niet. Het KNMI zit op een véél lager cijfer voor deze eeuw. De klimaatsceptici zitten op 20 cm.]

De heer De Graaf (PVV): De komende tien jaar zal de voedselproductie ernstig te lijden krijgen onder klimaatveranderingen. In Engeland is het groeiseizoen met 2 weken afgenomen en wel 148 tornado's hebben de afgelopen maanden al meer dan 300 mensen het leven gekost. De groei van de wereldbevolking en ook nieuwe grenzen zullen ervoor zorgen dat hongerende mensen niet meer op zoek kunnen naar voedsel, ver weg van hun verwoeste velden, maar politici weigeren in te zien dat er oplossingen moeten komen. Zo moeten wij bijvoorbeeld proberen de ijskap van de Noordpool te laten smelten door deze te bedekken met roet. Hé, decarbonisering, maar dan iets anders. Dit is inderdaad het artikel uit 1975. Het is een serieus artikel en geen grapje.

Dit artikel werd nog geen 40 jaar geleden geschreven. 40 jaar geleden is in de tijd van deze aarde nog geen nanoseconde, maar wij kunnen alleen met de menselijke maat naar de tijd kijken. Ik had trouwens van de elite meer verwacht, een wat hoger niveau, maar het is een scheet in de aardse tijd. Dat zien wij bijvoorbeeld bij de zure melk toen het spoorlijntje werd aangelegd tussen Haarlem en Amsterdam, de besmette groente door Tsjernobyl of de millenniumbug. Herinnert u zich deze nog?

Alarmisme is van alle tijden en is het meest effectief -- dat heeft de heer Klein effectief laten zien -- als het de mens zelf of zijn kinderen dreigt te treffen. Was het eerst de 'global cooling', nu is het de 'global warming'. Alarm, alarm en u bent er schuldig aan, dus hier met uw belastinggeld, want u moet tegen uzelf in bescherming worden genomen. Het energieakkoord dat vanmorgen op de voorpagina van de grootste krant van Nederland stond, klinkt alsof iedereen op een elektrische scooter thuisbezorgd krijgt een soort leerpakket van het rijksinstituut voor herprogrammering.

Het klimaatalarmisme is een nieuwe religie onder de groensocialistische paraplu van de duurzaamheid. Er heeft na de oorlog geen ontzuiling plaatsgevonden in Nederland, maar een herzuiling. De basis van alle klimaatvoorspellingen is eigenlijk de iatrosofie onder de wetenschappen. Het is het moderne piskijken. Het staat nog in de kinderschoenen, het ligt nog in de luiers. Dat geeft niet. De mensen doen hard hun best, maar laten wij niet te snel conclusies trekken. De diagnostische waarde op dit moment, zo hebben wij gezien sinds 1996, is nul komma nul, maar u loopt er allemaal blind achteraan. Lou de Palingboer, Jomanda en zelfs Sai Baba, ze waren allen nog geloofwaardiger dan de gemiddelde IPCC-catastrofist. Als wij deze lijn doortrekken, verdient nepneuroloog Jansen Steur volgens dit kabinet een koninklijke onderscheiding.

Klimaatvoorspellingen zijn in het huidige tijdsgewricht niet meer dan de moderne kwakzalverij. Mevrouw Mansveld en de heer Kamp nomineer ik dan ook bij dezen voor de Meester Kackadorisprijs van dit jaar. Ik vraag de voorzitter of hij dit gedeelte van het stenogram wil doorgeleiden naar de Vereniging tegen de Kwakzalverij. Alvast dank.

Margaret Thatcher, u allen welbekend en ons helaas kortgeleden ontvallen, zei in 1979: geld komt niet uit de hemel vallen, dat moet op aarde worden verdiend. De Nederlandse versie is al vele eeuwen ouder en luidt: van de wind kun je niet leven. Die windturbines, zoals er vele moeten worden geplaatst volgens de groene Jehova's, zijn over 20 à 30 jaar afgeschreven. Kunnen de minister en de staatssecretaris aangeven of er rekening is gehouden met faillissementen en met het opruimen van die pokkedingen? Of hebben wij de komende jaren steeds meer Thermphos–debatten, maar dan met windturbines als onderwerp? Zijn de minister en de staatssecretaris bereid deze kosten mee te nemen in de berekeningen en hoe hoog zijn die kosten? Graag een helder antwoord.

Het rapport dat vandaag op het menu staat, laat zien dat wij niet weten waar wij mee bezig zijn. De kosten van het klimaatbeleid kunnen wij niet schatten. Er staat alleen maar een vage grafiek, die laat zien dat het minimaal zo'n 12 miljard euro is geweest. Het rapport leidt tot een aantal bevindingen. Wij hebben de afgelopen jaren geen enkel zicht gehad op de bestedingen, maar daar willen wij natuurlijk wel naartoe, tenminste als de staatssecretaris en de minister persisteren in het weggooien van het geld. Dan willen wij ook het beleid afrekenen. Is de staatssecretaris bereid acuut te stoppen met alle duurzaamheids-, klimaat- en CO2- opwarmingsbeleid?

Aldus enkele passages uit het verslag van het algemeen overleg.

Uit de daarop volgende discussie bleek dat de aanwezige bewindslieden, Mansveld en Kamp, vasthielden aan het IPCC–dogma dat een verhoging van de CO2–concentratie in de atmosfeer leidt tot opwarming van de aarde, ondanks het feit dat er de laatste 16 jaar geen opwarming meer heeft plaatsgevonden en de mainstream klimatologen hierover met de handen in het haar zitten. Zij beriepen zich op de uitspraken van het IPCC (dat de huidige opwarmings'pauze' niet kan verklaren), het IEA (dat geen eigen klimaatdeskundigheid in huis heeft, dus het IPCC maar napapegaait) en de EU (waarvoor hetzelfde geldt). Ook hielden zij krampachtig vast aan de internationale afspraken inzake de vermindering van de CO2–uitstoot. Minister Kamp gaf een knap staaltje wensdenken weg door zijn vertrouwen uit te spreken de reparatie van het Europese emissiehandelssysteem (ETS), dat nu op apegapen ligt, terwijl er onvoldoende politiek steun is om dit lijk weer reanimeren.

Kortom, het kabinetsstandpunt was er weer een van een hoog Alice–in–Wonderland–gehalte – eens te meer daar zowel voor– als tegenstanders van de menselijke broeikashypothese het er met elkaar over eens zijn dat dit beleid geen enkel aantoonbaar effect zal hebben op het klimaat. Voorts, dat de klimaatsceptici onweerlegbaar hebben aangetoond dat de huidige duurzame energieplannen noch effect zullen hebben op het verbruik van fossiele brandstoffen, noch ook op de uitstoot van CO2.

De meerderheid van de kamer blijft gefixeerd op de 16%–doelstelling, afgesproken in het regeringsakkoord. Ik citeer: 'We kiezen voor een aandeel duurzame energie in 2020 van 16 procent.' Voor de rest zijn het verstand op nul en blik op oneindig gezet. Maar daarbij vergeet men dat óók is afgesproken: 'In 2016 wordt de voortgang beoordeeld en over het vervolg besloten.'

Zie verder hier

Realistische berekeningen tonen aan dat deze doelstelling onhaalbaar is. De extra beoordeling die in 2016 is ingelast is dus heel verstandig. Want hoe zal de situatie er in 2016 uitzien? Dat is koffiedik kijken. Maar laat ik toch een poging wagen.

Zuchtend onder de last van hoge belastingen en excessieve regelgeving kwakkelt de Europese economie nog steeds door. De werkloosheid is nog verder opgelopen. En er is geen groeispurt in zicht. De schuldencrisis is weer verschillende keren opgelaaid en de staatsschulden zijn inmiddels opgelopen, doordat latente schulden uit hoofde van garanties aan de zwakke zuidelijke broeders dienden te worden geactiveerd. Het besteedbare inkomen van de burgers neemt nog steeds af.

Onder de invloed van het klimaat– cum energiebeleid is het verschijnsel 'energiearmoede' niet alleen in Engeland en Duitsland, maar ook in andere Europese landen hoog op de politieke agenda komen te staan.

De gemiddelde wereldtemperatuur is nog steeds niet gestegen en de tekenen dat we een kleine ijstijd tegemoet gaan zijn talrijker geworden. De AGW–hypothese (AGW = 'Anthropogenic Global Warming') loopt op zijn laatste benen. Tal van prominente verdedigers van deze hypothese hebben inmiddels het zinkende schip verlaten. Regeringen hebben hun belangstelling voor de rapporten van het VN-klimaatpanel (IPCC) verloren. Ze hebben wel wat anders aan hun hoofd.

De internationale besprekingen over een opvolger van het Kyoto–verdrag zijn nog verder in het slop geraakt. Het blijft trekken aan een dood paard. Het emissiehandelssysteem van de EU (ETS) blijft in zombiestaat. Mede onder druk van euro– en klimaatsceptische partijen (zoals de UKIP in Engeland en 'Alternative für Deutschland' in Duitsland), alsmede groeiende weerstand onder de bevolking en het bedrijfsleven, hebben regeringen hun duurzame energiebeleid moeten terugschroeven. Subsidies werden gekort en de eens zo onaantastbare doelstellingen voor duurzame energie en CO2–reductie zijn gedaald op de prioriteitenlijstjes van zowel nationale regeringen als de EU en zijn deels in de ijskast geplaatst.

De ambitieuze duurzame energieplannen van Nederland blijken niet te kunnen worden gefinancierd. De elektriciteitsbedrijven hebben geen geld. Particuliere investeerders vertrouwen het niet. De overheid is platzak. Blijven over de pensioenfondsen. Maar die blijken niet bereid de belangen van hun clientèle te verkwanselen.

We weten niet of dit scenario werkelijkheid zal worden. Maar áls dat gebeurt is heroverweging van de heilige 16%–doelstelling in 2016 dringend gewenst. Sterker nog: al veel eerder!

We zijn toch niet gek!?

Voor mijn eerdere DDS–bijdragen, zie hier.