Problemen in Venezuela allemaal de schuld van kapitalisten

In een interview met CNN dat eerder deze week werd uitgezonden, trok de Venezolaanse leider Nicolás Maduro van leer tegen kapitalisten en "fascisten" die volgens hem samenzweren met de Verenigde Staten om het Zuid-Amerikaanse land klein te krijgen.

Dat de inflatie zo hoog is opgelopen dat winkeliers de deuren maar gesloten houden, want geld kunnen ze toch niet verdienen; dat het aan allerlei basisproducten als wc-papier ontbeert, omdat de import onbetaalbaar is geworden, ligt allemaal niet aan de staat die op grote schaal geld drukt om de enorme Venezolaanse verzorgingsstaat te financieren. Nee, het is de schuld van winkeliers die Maduro "kapitalistische parasieten" noemt. Zij verhogen doelbewust de prijzen om het volk uit te knijpen! En daar moet de overheid wat aan doen. Zo verdwijnen ondernemers achter de tralies en worden hun winkels geplunderd door de staat, want arme Venezolanen verdienen toch ook een mooie TV?

Maduro hield in het interview vol dat Venezuela het afgelopen jaar doelwit is geweest van een "economische oorlog" die door "rechtse elementen" in het land wordt gevoerd. Zij dachten zeker dat het met het socialistische experiment wel was gedaan toen Chávez stierf? Niet dus. Volgens Maduro is de revolutie -- na vijftien jaar -- nog altijd niet voltooid.

De president, die na de dood van Chávez vorig jaar met een krappe meerderheid werd gekozen, moest toch toegeven dat er problemen waren. In de straten van Caracas vechten voor- en tegenstanders van zijn regime elkaar immers de tent uit. Er zijn al twintig doden gevallen. Maar andere landen hebben toch ook problemen? zei hij. Kijk naar de Verenigde Staten, daar hebben ze geen gratis onderwijs noch gratis gezondheidszorg. "Venezuela heeft haar eigen problemen," zei Maduro, "maar we hebben in ieder geval geen problemen met armoede."

Tegelijkertijd zijn de Venezolanen ook bepaald niet rijk, ook al leven zij bovenop de grootste olievoorraden ter wereld.

De Amerikanen, die het in eigen land zo slecht hebben, zijn volgens Maduro nog wel altijd uit op zowel "economische" als "militaire overheersing" in Latijns-Amerika. Dat de Koude Oorlog al een tijdje voorbij is en de Amerikanen het een worst zal zijn wat de Venezolanen in hun eigen land uitspoken, heeft Maduro niet begrepen. Of misschien wel, en zijn deze complottheorieën vooral bedoeld om de oppositie in Venezuela in een kwaad daglicht te stellen. Wie samenwerkt met de Amerikanen is daar immers per definitie verdacht.

Ondanks het feit dat er van een onafhankelijke rechtsspraak in Venezuela inmiddels geen sprake meer is en ondanks de onderdrukking van journalisten die kritiek uiten op de regering, zei Maduro zich geen zorgen te maken om zijn democratische legitimiteit. Hij is immers door een meerderheid van het volk gekozen. "Noem me een ander landen dat negentien verkiezingen heeft gehouden in vijftien jaar tijd." Dat democratie meer inhoudt dan het houden van verkiezingen, begrijpt deze voormalige buschauffeur niet.