Je kunt veel zeggen over Mahmoud Abbas, leider van de Palestijnse Autoriteit. Dat hij terreur sponsort, of dat hij een antisemiet is. Maar zeker niét dat het een domme man is die niet weet hoe hij gebruik moet maken van kansen als die zich aandoen. Mahmoud Abbas komt naar Europa, om precies te zijn naar het hol van de eenheidsworstleeuw: Brussel. Daar zal hij over minder dan twee weken, op 22 januari,
EU-leiders een waslijst een eisen voorleggen wat betreft de toekomst van zijn zogenaamde staat, 'Palestina'. Dat die plek er helemaal niet is - en ook nooit in de geschiedenis van de mensheid bestaan heeft - kan meneer natuurlijk weinig schelen.
Concreet
zal hij dit van ons eisen aldus het Arabische al-Hayat:
Abbas springt daarmee op de anti-Israël bandwagon die in Europa is ontstaan na Trump's logische erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van
Israël - een erkenning van een realiteit waar misschien niet iedereen het mee eens is, maar die desalniettemin een realiteit is. Onze leiders beklaagden zich en masse bij de Amerikanen, en lijken nog meer dan eerst bereid te zijn om het terreurverheerlijkende regime van Abbas, dat er al tijden voor zorgt dat Arabieren in dat gebied een miserabel leven moeten leiden, te steunen. Dat diezelfde Abbas jaar in, jaar uit een fortuin aan belasting- en hulpcentjes direct overmaakt naar in Israël veroordeelde terroristen, mag natuurlijk niets af doen aan dit Europees-Arabische feestje.
En dan hebben we het nog niet eens over zijn hypocrisie gehad. Meneer vond de erkenning van Jeruzalem namelijk een eenzijdige stap in het voordeel van Israël, maar neemt tegelijkertijd zelf wel constant stappen in precies diezelfde eenrichtingsstraat. Vrede kan er nog steeds - als het er ooit van komt - enkel komen als ook de
Palestijnen eens doorkrijgen dat ze aan tafel moeten gaan zitten met de Israëli's, en niet met de Europeanen in de - helaas terechte - hoop dat die wel voor hen op zullen komen.