Oorlog tegen de vrijheid

Kritiek op de islam is niets nieuws de reactie daarop ook niet. Radicale moslims zijn bereid om geweld te gebruiken om onwelgevallige meningen te straffen.

Een duidelijker boodschap konden de radicaal-islamitische terroristen vandaag niet afgeven. Wie iets schrijft of iets tekent wat hen niet bevalt moet sterven. De redactie van het blad “Charlie Hebdo” heeft het helaas met het leven moeten bekopen. Zowel Hollande als Sarkozy hebben duidelijk gemaakt dat de aanval op “Charlie Hebdo” een aanval op de Franse democratie is. Ik ga een stukje verder: Het is geen aanval op de Franse democratie, het is een aanval op iedere democratie. Die aanval moet gewroken worden en iedere schrijver en cartoonist moet zich verzetten tegen deze islamitische terreur.

Ook in Den Haag gaat nu de angst om dat ons land door aanslagen van radicale moslims getroffen kan worden. Maar dat is al gebeurd. Op 2 november 2004 werd Theo van Gogh door Mohammed B vermoord. Waarom? De film “Submission” was niet naar het zin van Mohammed B. Al jaren wordt Geert Wilders door radicale moslims bedreigd. Waarom? Omdat Wilders zich tegen de radicale islam heeft gekeerd. Dat zijn aanslagen op onze vrijheid en creativiteit. Soms is het nodig om een duidelijker statement te maken. De cartoons van Charlie Hebdo en Submission waren duidelijke signalen tegen de radicale islam. Religieus geweld en onderdrukking kunnen we nooit en te nimmer accepteren.

Dus is het oorlog. Een oorlog tegen (religieus) extremisme en deze oorlog zullen we winnen. Waarom? Omdat we in het Westen onze vrijheden waarderen. We hebben gevochten voor het recht om te schrijven wat we willen. We hebben gevochten voor het recht te geloven wat we willen. Dat was een van de redenen waarom we de Spanjaarden eruit getrapt hadden. Als we dus kritisch zijn op de islam en cartoons willen maken dan doen we dat. Als we iets smakeloos vinden dan leggen we met woorden uit waarom we dat vinden. We laten ons niet door kaalkopjes of verontwaardigde moslimextremisten het zwijgen opleggen.

Het is oorlog want keer op keer worden we aangevallen en keer op keer moeten we onze vrijheden inleveren. In Parijs moet je door een metaaldetector als je je bagage ter bewaring wil afgeven. Wie ons parlement wil bezoeken, het huis van onze volksvertegenwoordiging, moet zich laten controleren. Wie een pen pakt en een cartoon tekent wordt neergeschoten. Het is oorlog en deze oorlog winnen we. Zonder geweld maar met geschreven woord, met een meesterlijke cartoon. Als we nu besluiten om op te geven dan worden we voor eeuwig gechanteerd door deze lieden. Onze grootouders vochten in de Tweede Wereldoorlog voor onze vrijheid en die moeten we niet opgeven omdat sommigen de koran iets te letterlijk nemen.

Wie nu opgeeft geeft de terroristen hun zin. Zij willen door terreur hun wil opleggen. Zij willen dat wij volgens de Sharia leven en aanvaarden dat Allah de enig ware god is en Mohammed zijn profeet. Nooit en te nimmer zal ik dat doen. Ik geloof niet in een god die het toestaat dat andersdenkenden worden gedood of die het toestaat dat vrouwen als beesten worden behandeld omdat het vrouwen zijn. De islam in zijn meest radicale vorm brengt alleen maar verdriet en ellende. Maar dat geldt ook voor andere radicale vormen van religie. De aanval op “Charlie Hebdo” was de druppel. We willen niet door radicale religieuzen geterroriseerd worden. We willen vrij zijn.

Vrijheid, het grootste geschenk van onze voorouders. Wie nu claimt dat deze terreuraanslag geen daad van oorlog is, die is hard op weg deze vrijheid te verkwanselen voor een helse toekomst.

En voor wie zich afvraagt wie dat allemaal schreef. Charlie schreef dat. Want, je suis Charlie. Toujours…..