Bloederig en gruwelijk.
Ik denk niet dat ik het hier mag posten en dus zal ik het niet doen. Maar ik heb heel sterk de behoefte het toch in mijn eigen woorden te delen. Ik heb zojuist op Liveleak.com een video gekeken waarop te zien is hoe werkelijk honderden soennieten in een open veld staan te juichen bij het aanschouwen van de onthoofding van twee niet militairen. Hoe ik ernaar kon kijken weet ik niet, want de beelden waren uitermate grafisch.
De kwaadheid, nee, de goddeloosheid stroopt er vanaf en juist daarom is het zo ontzettend bizar om allah hu akbar te horen uit honderden kelen. Sommigen leken zelfs (aan het stemgeluid te horen) half in extase te geraken, zo blij waren ze bij het zien van deze bloeddorstige moorden. U moet zich voorstellen: er is wat geroesemoes, zoals bij een picknick, totdat het moment van executie aanvangt; dan beginnen ze allemaal te schreeuwen van blijdschap (of van haat, wie zal het zeggen).
En het waren ook nog eens amateurs, want ze gebruikten een simpel kapmes om het te volbrengen, waardoor het ongeveer een minuut duurde voordat men 'erdoorheen' was zeg maar.
Het doel van dit snelgeschreven stukje is dat niemand z'n ogen sluit. Dat we (zelfs niet op een forum als dit) niet te lichtelijk denken over wat er gebeurt daar in Syrië en in hoeverre het ook hier kan gebeuren. Natuurlijk, er zijn legio rationele gronden om te veronderstellen dat een dergelijke overmacht aan bloeddorstige salafisten hier nooit voet aan de grond zullen krijgen. Maar dat dachten ze in Syrië ooit ook en hetzelfde geldt voor het nog niet zo lang geleden bijna geheel christelijke Libanon. Terwijl die laatste nu ook op de rand van een oorlog tussen soennieten en sjiieten staat.
En laten wij niet denken dat wij een minder grote vijand zijn voor deze salafisten. Wij staan net zo goed op de dodenlijst. Onze regeringen zijn net zo goed "kuffar". Dus ik wil dit naar voren brengen, hoe vervelend het onderwerp ook is, zodat we niet te gemakkelijk denken, nooit, over de aard van deze ideologie.
Het is niet voor niets dat de AIVD al lange tijd terug het salafisme als ongewenst heeft aangemerkt. Ongewenst, niet vanwege hun kleding of gebrek aan integratie. Maar omdat zij ons naar het leven staan. U en ik, om de doodeenvoudige reden dat wij niet hetzelfde geloven waarin zij geloven.