Foto's, e-mails en documenten. GeenStijl kreeg alles aangereikt en kon zwart-op-wit bewijzen dat men bij de
NOS bezig was met selecteren op huidskleur, geaardheid en al die andere categorieën die volgens de grondwet zijn om mensen op te selecteren.
Daar krijg je namelijk nazi van en nazi = slecht. Maar wat nou als je géén nazi bent en ook niet denkt er één te kunnen worden, mag het dan wel? (hint: NEE!)
Links worstelt blijkbaar totaal niet met dit 'dilemma'. Sterker nog, links doet wat links het best doet:
double down gaan. Want al die gedocumenteerde feiten die
exact voldoen aan de definities voor etnisch profileren,
discriminatie, identiteitspolitiek en
racisme? Dat is gewoon 'het frame van GeenStijl'. En iedereen die het ook zoals GeenStijl interpreteert? Die 'gaan mee in het frame'. Ja, echt.
En vooral geen moeite doen om te kijken waarom iedereen meegaat in dat 'frame'! Nee, in plaats daarvan richt de columniste zich op de vraag:
"Maar wat is er mis mee om meer diversiteit in de media te hebben?"Nee, nee, nee, mevrouwtje. Diversiteit is niet het probleem. Het probleem is het focussen op diversiteit als doel an sich. Het is niet zo dat de 'witte middelbare man nog steeds de gedroomde gast is', althans niet puur omdat 'ie blank, middelbaar of man is. Allereerst omdat het publiek voor het merendeel blank is en kennelijk blijft kijken als men dezelfde soort mensen op het beeldscherm ziet (da's de hele reden voor het succes van de film Black Panther geweest, die gericht was op zwarte Amerikanen).
En daar gaat het al snel fout bij linkies zoals Mercita. Want die pleiten allemaal doodleuk voor meer representatie in de media, om exact dezelfde reden als waarom die 'witte middelbare mannen' zo in trek zijn: publiek dat zich identificeert met de persoon in beeld. Daarom willen ze ook zo graag 'rolmodellen' hebben.
Maar ja, voor een rolmodel heb je iemand nodig die ook daadwerkelijk wat kan. En die eis is al lang geleden losgelaten bij het diversiteitscircus van links Nederland. Dus dan krijg je inderdaad alleen maar mensen die er zitten vanwege hun kleur of het hebben van een stel tieten. En dan krijg je ook gedonder met het instellen van quota, want niemand gelooft dan nog dat uitstekende kwaliteiten de doorslag voor het besluit hebben gegeven.
Maar in plaats van daadwerkelijk eens oprecht te vragen waarom men hier zo over valt, kiest mevrouw liever voor de 'je bent gewoon jaloers/onzeker' tactiek:
"Wie een beter idee heeft, mag het zeggen. Maar gooi het kind niet met het badwater weg en trek geen rookgordijn op van ‘etnisch profilering’, ‘eliteracisme’ en ‘verongelijkt zijn’ omdat je vreest dat je niet voor je fantastische kwaliteiten bent gekozen, maar voor je kleur (of je vrouw-zijn). Dat zegt meer over de inschatting van jezelf dan over het gewenst beleid."
En doordat ze hiermee af heeft durven sluiten, denk ik dat de
NRC haar ook alleen maar de ruimte heeft gegeven omdat ze een gekleurde vrouw is. Zonde.