Ome Benedictus in de bocht
Paus Benedictus XVI begon gisteren aan zijn vierdaagse bezoek aan Groot-Brittannië. Van tevoren was er nogal wat tumult omtrent het geplande bezoek; prominente Britten spraken zich uit tegen de komst van de Grote Homofoob. Het rumoer hield aan; gisteren nam de paus in krachtige bewoordingen afstand van wat hij 'agressieve vormen van secularisatie' noemde. De hoogste man van een instituut dat momenteel kraakt in zijn voegen, past meer bescheidenheid.
Ik ben geen tegenstander van religie en verafschuw plat atheïsme. Ik vind in de waarden die uit het christelijk geloof afgeleid kunnen worden, niet zelden een moreel richtsnoer. Benedictus zei dat de christelijke fundamenten van de verworven vrijheden niet verhuld moesten worden. Echter, als bijvoorbeeld van een schijnbaar nobele strijder bekend wordt dat hij een immorele schaduwkant heeft, doet zo iemand er goed aan het boetekleed aan te trekken en zich koest te houden. Dat geldt ook voor de paus. Dit zijn tijden van schaamte en bezinning, geen tijden voor een offensief tegen de oprukkende secularisering.
Bovendien bewerkstelligt de paus waarschijnlijk het tegenovergestelde: doordat hij de zonden van zijn eigen mensen niet voldoende onder ogen lijkt te komen, maar zijn vijanden buiten de kerk zoekt, verliest hij aan morele superioriteit. De pauselijke adviseurs hebben hem kennelijk ingefluisterd dat hij door deze tactiek, de schade voor de kerk beperkt. Of het waar is valt te bezien, maar laat Benedictus enkele beroemd geworden woorden van John Henry Newman, de man die hij zondag zalig verklaart, overwegen: calculation never made a hero.
