Nieuwe eisen voor peuterspeelzalen

De peuterspeelzaal wordt te duur omdat deze moet gaan concurreren met de kinderopvang en aan de zelfde eisen moet gaan voldoen. Ook de vergoeding wordt gelijkgetrokken. Men verwacht dat veel peuterspeelzalen zullen moeten gaan sluiten omdat deze voor veel mensen onbetaalbaar wordt.

Maar dat is niet het enige, het is nog veel rampzaliger. Want mensen die groot geworden zijn zonder dat ze op de peuterspeelzaal hebben gezeten hebben niet geleerd op hun beurt te wachten, kunnen niet delen en zich niet aanpassen aan een andere omgeving. De eerste peuterspeelzalen ontstonden in 1968, dus wanneer je toen vier was, en dus de peuterspeelzaal oversloeg,  liep je een achterstand op door een valse start en heel de samenleving heeft daar last van.

Vandaar dat we nu met allemaal ontspoorde volwassenen zitten die niet samen kunnen werken en voordringen omdat ze niet op hun beurt kunnen wachten, vanwege het feit dat ze als peuter niet hebben leren spelen en delen. Omdat ze, hoe rampzalig, tot hun vierde jaar hebben moeten wachten voor ze eindelijk met andere kinderen konden leren delen.

Hebben we tegenwoordig soms andere peuters dan zo’n 40 jaar geleden? Want ik heb niet de indruk dat het klopt wat ik hierboven schrijf. Ook mijn kinderen hebben nauwelijks gebruik gemaakt van de peuterspeelzaal, mijn dochter heb ik thuisgehouden, nadat zij vier keer achter elkaar hoofdluis opliep,  omdat een moeder keer op keer weigerde om haar kind te behandelen, waardoor besmetting op besmetting plaatsvond. Mijn zoon heb ik er vervolgens helemaal niet naartoe laten gaan.  

Konden mijn kinderen niet spelen met andere kinderen? Natuurlijk wel, die twee ochtendjes peuterspeelzaal waren namelijk niet het enige moment dat zij andere kinderen tegenkwamen. Er werden plaatselijk koffieochtenden georganiseerd in het wijkgebouw,  waar moeders gezellig samen konden praten terwijl de peuters samen konden spelen. Dit was een prima alternatief, het zorgde er niet alleen voor dat kinderen elkaar ontmoetten maar tevens dat de vrouwen in de buurt met elkaar in contact kwamen, waardoor je de mensen in je buurt leerde kennen. Een win-win-situatie, die niet meer kostte dan een paar kopjes koffie.

Het is ook tijden lang heel normaal geweest dat de eerste keer dat kinderen met het onderwijs in aanraking kwamen, de kleuterschool was. Voor die tijd was je gewoon kind, thuis bij mamma. Wat mij betreft is dat nog steeds de meest ideale start die je een kind kunt meegeven. Van hechtingsproblemen, die je nu zo vaak hoort, was geen sprake omdat kinderen volop de kans kregen zich te hechten aan hun moeder. En dat blijkt dus eveneens heel noodzakelijk voor een goede start. 

Kinderen leren te delen en samen te spelen en op hun beurt te wachten is ook heel lang gewoon een taak geweest van de opvoeders. En dat waren, hoe vreemd, gewoon vader en moeder. Waarom is daar nu een peuterspeelzaal voor nodig? Kunnen we niet meer opvoeden? Zitten kinderen die niet naar de opvang of peuterspeelzaal gaan, stil in een hoekje te wachten tot ze met vier jaar eindelijk opgevoed kunnen worden op de basisschool, terwijl ze een opvoedingsachterstand hebben opgelopen? Wat is er dan veranderd ten opzichte van onze eigen opvoeding dat dit nu als een slechte start wordt gezien?

Wanneer het echt noodzakelijk is dat peutertjes opgevangen worden door anderen dan de ouders om zich goed te kunnen ontwikkelen is er iets anders aan de hand. Dan is onze maatschappij momenteel niet meer geschikt om kinderen op een normale manier op te voeden. En dat terwijl juist de kinderen die alleen de peuterspeelzaal bezochten mijns inziens in ieder geval een betere start hebben dan al die kinderen die dag in dag uit naar de kinderopvang moeten omdat hun moeder geen tijd heeft voor haar kinderen omdat ze wil werken.

Thuisblijfmoeders zijn de paria van deze maatschappij geworden. Net alsof die hun kinderen van alles weghouden. Net of kinderen die thuis bleven nooit met andere kinderen speelden. Tja, als je de enige moeder in de buurt bent die thuisbleef om zelf haar kinderen een goede start te geven, dan is dat misschien tegenwoordig een probleem. Je kunt je wel afvragen of dit nu een voordeel voor kinderen is of een nadeel. Mijn kinderen zijn prima verantwoordelijke volwassenen geworden, zonder peuterspeelzaal en zonder kinderopvang buitenshuis. En je maakt mij niet wijs dat dit toeval is. 

En taalachterstand? Ja, ook dat is een hedendaags probleem. Maar pak dat dan aan waar het zich voordoet, maar doe niet net of alle kinderen een achterstand oplopen wanneer ze niet vanaf peuterleeftijd geschoold worden. Men zou de waarde van een moeder die thuis blijft tot de kinderen naar school gaan eens opnieuw moeten inzien. Maar dat past nu eenmaal niet meer in onze snelle consumptiegestuurde maatschappij. Maar verzin dan ook geen onzin dat het slecht zou zijn voor kinderen terwijl hele generaties volwassenen zo groot zijn geworden.