[caption id="attachment_108337" align="alignnone" width="212" caption="Koning Mohammed, van Marokko"]
[/caption]
Het Netwerk Vrijzinnige Marokkaanse Nederlanders heeft genoeg van de bemoeienis van de Marokkaanse overheid met Nederlanders van Marokkaanse afkomst. De vrijzinnige Marokkanen willen met rust gelaten worden. Nederland is hun land, niet Marokko. Mede-oprichter Abdelghafour Ahalli heeft een duidelijke boodschap voor Rabat: "Stop die onzin, wij zijn burgers van Nederland".
Enkele voorbeelden van bemoeienis van Marokko waar Ahalli zich aan stoort: de namenlijst die ouders moeten gebruiken als ze hun pasgeboren baby willen registreren bij de Marokkaanse ambassade, geestelijken die worden uitgenodigd voor een bezoek aan Marokko en het feit dat Marokkaanse-Nederlanders gevraagd en ongevraagd de Marokkaanse nationaliteit krijgen. Hoe lang blijft dat nog zo? Tot de vijfde generatie? Of de zevende?, vraagt Ahalli zich af.
De oprichter van het netwerk vindt dat Marokkaanse Nederlanders voor Nederland moeten kiezen. Nederland is ons land. Hier hebben we onze kinderen gekregen, we hebben hier huizen gekocht.
Precies. En als de Marokkaanse koning dat niet prettig vindt, so be it. Hij heeft niets te zeggen over de onderdanen van koningin Beatrix.
Overigens lijkt Ahalli sowieso goed bezig te zijn. Zijn organisatie heeft niet alleen zijn buik vol van Rabat, maar ook van fundamentalisme in Marokkaans-Nederlandse kringen:
Zij vindt ook dat er in de Marokkaans-Nederlandse gemeenschap meer ruimte moet komen voor diversiteit. Zo moet er meer acceptatie komen voor mensen die ervoor kiezen om de islam niet actief te belijden of homoseksueel zijn.
En ze wil dat er binnen de Marokkaanse gemeenschap in Nederlander opener gedebatteerd wordt over zaken zoals seksualiteit en religie. Ahalli geeft toe dat dit op dit moment bijna niet gebeurt: "Het zijn Wilders en Pauw en Witteman" die hierover spreken, "niet Marokkanen".
Nederland - en de Marokkaanse gemeenschap in dit land - heeft dringend behoefte aan meer mensen zoals Ahalli. Het is aan Marokkanen om hun integratie- en fundamentalismeproblemen op te lossen, niet aan de rest van ons (dat kunnen wij immers niet voor ze bewerkstelligen; het gaat hier om een mentaliteitsverandering).
Goed, het moge duidelijk zijn dat deze ontwikkeling hoopgevend is. Laten we hopen dat er meer Marokkaanse Nederlanders zijn met de moed om zich uit te spreken tegen de bemoeienis van Rabat en het fundamentalisme en ronduit asociaal gedrag van de Marokkaanse jeugd.
