#MeToo slaat door: hogeschool haalt gedicht over vrouwen op straat van gebouw, want 'seksistisch'

Ik was er al bang voor. Hoewel het #MeToo-fenomeen met meer dan goede bedoelingen startte, en ook zeker een hele hoop viespeuken heeft ontmaskerd, leiden dit soort sociale trends eigenlijk altijd tot nare bijeffecten, meestal in de vorm van sterk overtrokken heksenjachten. Want: als dit of dit seksisme is, dan kan eigenlijk alles als seksisme aangemerkt worden... toch?

Nou, ja dus. Neem bijvoorbeeld (de vertaling van) dit gedicht van Eugen Gomringer, 'Avenidas':

Een aardig minimalistisch stuk dus, waarbij je niet zou verwachten veel controversieels uit te kunnen halen. Maar dan vergis je je dus. Dit gedicht gaat namelijk over een bewonderaar die het kennelijk niet al te vervelend vindt om op straat vrouwelijk schoon voorbij zien te komen, en dan formuleer ik het nog op een veel explicietere, controversiëlere manier dan de dichter deed. Maar kennelijk is ook dit al seksuele intimidatie enzo: alles wat ook maar enigszins ingaat op de natuurlijke, traditionele band tussen man en vrouw - dat mannen vrouwen interessant vinden, en andersom - is patriarchisch, vrouwonvriendelijk en weet ik veel wat allemaal.

Enfin: dat is tenminste wat een hogeschool in Berlijn heeft besloten. Die had het in gedicht in 2011 laten aanbrengen op één van haar muren, maar na zeven jaar lijkt het tijd voor een nieuwe tekst. Want, zo verklaart de school:

Oftewel: vrouwen puur afbeelden als mooi, lustobject, en dat soort ongein is not done. Zelfs niet als het kunst is, en de dichter met zijn ode aan vrouwen ongetwijfeld positieve bedoelingen had: is het nu echt een schande om toe te geven dat schoonheid een positieve eigenschap is van vrouwen? Of is het tegenwoordig een belediging om een dame 'mooi' te noemen? Het lijkt er in ieder geval wel op.