Karl Poppers paradox of tolerance is Dieuwertje Kuijpers onbekend.
Doorgaans ben ik vol lof over het wetenschappelijk bureau van de VVD (de Teldersstichting), alwaar directeur Patrick van Schie en zijn medewerkers sinds jaar en dag het rechtse geweten van de partij vormen. Een voorbeeld daarvan is
het recente pleidooi van Van Schie voor een zogenaamde neuro waarmee hij heel eurofiel Nederland op de achterste benen kreeg. Maar helaas, ook bij de Teldersstichting gaan ze wel eens de fout in.
Neem een van de nieuwste medewerkers van de Teldersstichting, Dieuwertje Kuijpers.
Volgens de website is de 26-jarige sinds april 2011 in dienst en heeft zij een bachelor Italiaanse Taal en Cultuur en een master European Union Studies op zak, beide behaald aan de Universiteit Leiden. Ook volgde ze een minor filosofie aan een Italiaanse universiteit. Spijtig genoeg lijkt ze tijdens die minor weinig te hebben opgestoken over het liberale gedachtegoed, toch niet onbelangrijk als wetenschappelijk medewerker bij de Teldersstichting lijkt mij. In
een artikel over de spanning tussen het liberalisme en de weigerambtenaar schrijft Kuijpers:
[D]e vrijheid die het mogelijk maakt voor de homogemeenschap om een keer per jaar te paraderen in roze boa door de grachten is dezelfde vrijheid die de ruimte geeft aan een partij om vrouwen buiten de deur te houden. Liberalisme is immers ook, met het schadebeginsel en de rechtstaat als leidraad, het tolereren van intolerantie. Ten tweede, de overheid die zich niet dient te bemoeien met de lijfrentepolis van de golfende zonnebrildragende ondernemer is dezelfde overheid die niet moet gaan vertellen dat in Staphorst de winkels open moeten op zondag.
In die drie zinnen maakt Kuijpers maar liefst drie fouten (wat in wezen knap is, maar dat terzijde).
De eerste twee fouten zitten in de vergelijkingen die ze maakt. Hoe homo's die in een string op een bootje dansen iets te maken hebben met de de vrijheid van vereniging of meer specifiek iets met een politieke partij die feitelijk de grondwet aan haar laars lapt, is mij namelijk een raadsel. Ook heb ik nog nooit van een wetsvoorstel gehoord dat winkeliers verplicht hun winkels te openen op zondag. Ok, deze twee fouten staan los van een gebrek aan kennis van de liberale politieke filosofie, slordig zijn ze wel.
Bij fout drie komt echter wel een hiaat in Kuijpers' kennis van het liberale gedachtegoed aan het licht. 'Liberalisme is immers ook, met het schadebeginsel en de rechtstaat als leidraad, het tolereren van intolerantie', schrijft ze. Schadebeginsel, rechtsstaat en tolerantie zijn grote woorden en moeten dan ook zorgvuldig worden gebruikt. Dat is hier niet het geval. Volgens Kuijpers is het liberaal om tolerant te zijn tegenover intolerantie (en zou dat zelfs uit een mengsel van de rechtsstaat en het schadebeginsel voortvloeien). Dat lijkt mij sterk, en daarin sta ik niet alleen.
Zo beschreef de beroemde liberale filosoof Karl Popper in zijn beroemde werk The Open Society and Its Enemies de zogenaamde paradox of tolerance:
Unlimited tolerance must lead to the disappearance of tolerance. If we extend unlimited tolerance even to those who are intolerant, if we are not prepared to defend a tolerant society against the onslaught of the intolerant, then the tolerant will be destroyed, and tolerance with them. (...) We should therefore claim, in the name of tolerance, the right not to tolerate the intolerant.
Het lijkt me een vanzelfsprekend citaat, dat haaks staat op wat Kuijpers schrijft. Popper vindt dat we ter bescherming van een tolerante samenleving intolerant mogen zijn ten opzichte van intolerantie. Kuijpers zegt dat het juist liberaal is om tolerant te zijn ten opzichte van intolerantie. Popper of Kuijpers, Popper of Kuijpers. Ik weet het wel...
