'Liever verlies ik 1000 keer een EU-referendum, dan dat er nooit meer een komt'

Gisteren was het eerste ledencongres van de nieuwe partij van Daniël van der Stoep, Artikel 50. DDS was uitgenodigd en was erbij.

De locatie was de fraaie Koninklijke Schouwburg aan de Korte Voorhout in Den Haag, een prima stek om af te trappen. Het congres stond niet louter in het teken van de Europese verkiezingen op 22 mei aanstaande, nee, de ambitie van Artikel 50 reikt verder: men doet mee in vier gemeenten voor de gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart, te weten in Weesp, Dongeradeel, Neerijnen en Roermond; men doet mee aan de EP-verkiezingen, de provinciale verkiezingen en natuurlijk de landelijke verkiezingen, wanneer die ook zijn. Kortom, men wil volwaardig meedoen in de politiek.

Het programma van het congres, onder leiding van Dirk Jan Keijser, kende de volgende sprekers: Leroy Theuniszen, met net 19 de jongste lijsttrekker van Artikel 50 (in Roermond), UKIP europarlementariër Roger Helmer, Thierry Baudet, UKIP europarlementariër en vice-fractievoorzitter Paul Nuttall en als slotspreker natuurlijk de lijsttrekker van Artikel 50, Daniël van der Stoep zelf. Voor wie het nog niet weet: de naam van de partij verwijst naar het uittredingsartikel uit het Verdrag van Lissabon; één van de voornaamste doelstellingen van de partij.

Eerlijk is eerlijk, het was een goed georganiseerd congres, met een programma, dat op de minuut nauwkeurig werd gevolgd. Nochtans zie ik nauwelijks verschil met het programma van de Partij voor de Vrijheid. Ja, Artikel 50 zet wat nadrukkelijker in op de scheiding tussen Kerk en Staat, maar dat is het dan wel zo'n beetje. Voor de rest is het vrijwel een copie van de PVV. Dat bleek ook wel uit de toespraak van de Benjamin van de partij, Leroy Theuniszen.

Hij signaleerde dat Nederland ten onder dreigt te gaan aan tolerantie en passiviteit. Tolerantie jegens islam immigranten en passiviteit onder de bevolking om de opmars van islam te stuiten. Als voorbeeld noemde hij de bouw van een grote moskee, middenin een woonwijk. Zogezegd een 'privaat' initiatief, maar iedereen weet dat die zaak fors wordt gesubsidieerd (maar niemand doet zijn mond open; de burger verzaakt zijn plicht). Beide elementen (tolerantie en passiviteit) acht hij verantwoordelijk voor de teloorgang van Nederland, waartegen hij met alle kracht zei te willen blijven strijden. Een echte patriot die Leroy. En dat met 19 jaar, goed zo.

Daarna was het de beurt aan Ukip MEP Roger Helmer. Uit zijn hoofd trakteerde hij de aanwezigen op een half uur onvervalst 'climate change reality'. Hij veegde de vloer aan met de klimaathype van Brussel, die een enorme economische schade aanricht. Wiskundige van achtergrond verwees hij naar de chaos theorie en de onmogelijkheid van een lineaire klimaatverandering, zoals gepropageerd door de EU-klimaatgelovigen. Natuurlijk valt er geen zinnig woord te zeggen over klimaatverandering. Daarbij, sinds 1998 is er geen sprake meer van opwarming van de aarde. Het heeft ook geen zin dat de EU alléén inzet op CO2 reductie, want zij is slechts goed voor 12% van het totaal. China, Latijns Amerika, de VS, al die grote spelers doen de inbreng van de EU verbleken. De VS heeft trouwens meer gedaan dan de EU om de CO2 uitstoot te verminderen door van kolen over te gaan op gas. Dus waar hebben we het eigenlijk over? Bovendien, zo stelde Helmer, bouwt Duitsland massaal kolencentrales om het energietekort na het afstoten van kernenergie op te vangen. Hij sloot af met de wanhoopskreet: 'how do we get rid of the green crap?', verwijzend naar de gecentraliseerde geldverspilling door de EU.

Na de pauze was het de beurt aan Thierry Baudet. Hij opende met de kwinkslag dat het lidmaatschap van Artikel 50 niet 1 euro zou moeten kosten, maar 1 Nederlandse gulden. Serieuzer was zijn principiële stelling dat 'the European Union is fundamentally wrong', verwijzend naar het democratisch tekort van de huidige constellatie. Hij stelde dat de eurocraten een boel uit te leggen hebben aan de volken van Europa en dat het Hof van Justitie steeds meer zaken naar zich toetrekt, die daar helemaal niet thuishoren. Baudet noemde de open grenzen politiek van de EU een ramp en de introductie van de eenheidsmunt evenzeer. En een politieke unie is volstrekt overbodig om de voordelen van de interne markt te benutten. Hij wees op de overweldigende meerderheid die in 2005 de Europese grondwet had weggestemd en stelde vast dat de democratie in de EU volledig uitgehold was. De soevereiniteit van de natie ligt bij het volk en het parlement is slechts de tijdelijke beheerder daarvan (applaus uit de zaal!). Baudet wil een hervorming van de EU als intergouvernementeel samenwerkingsverband, meer is niet nodig.

Hierna was het woord aan Paul Nuttall, die ook een half uur uit zijn hoofd een vloeiend betoog hield. De Britten zijn getraind in dit soort zaken, zoveel is wel duidelijk. Jammer, dat bij ons die traditie niet bestaat, maar dit terzijde. De boodschap van Nuttall was helder. Na een inleiding over de opkomst van Ukip in de Britse politiek stelde hij nuchter vast, dat Brussel steeds meer grip krijgt op het dagelijks leven van de mensen. Volkomen onnodig en ongewenst. Nuttall wil dat de invloed van Brussel wordt teruggebracht tot het allernoodzakelijkste. Hij wees erop dat driekwart van alle Britse wetgeving uit Brussel afkomstig is en dat 3.000 commissies, verdeeld over 28 eurocommissarissen zich bezighielden met allerhande onzin. Nuttell noemde de EU zelfs anti-democratisch. Hij wees er op dat Groot-Brittannië elk jaar 100 miljoen netto bijdraagt aan Brussel, die dat geld vervolgens beschouwt als EU-geld, maar dat is natuurlijk niet zo. Het is 'Brits geld'. Een beter voorbeeld van het schisma-denken tussen Brussel en haar natiestaten is welhaast niet denkbaar. Belangrijk was wel dat Nuttall uitsprak dat Artikel 50 en UKIP nu en na de verkiezingen gaan samenwerken en na 25 mei gezamenlijk een groep gaan vormen in het Europees Parlement.

En dan, tot slot, was het de beurt aan lijsttrekker Van der Stoep. Na een dankwoord aan Ukip en Baudet wees hij erop dat wederzijds vertrouwen en vriendschap de basis vormen van elke succesvolle samenwerking. Strikte scheiding Kerk en Staat, vrijheid van meningsuiting als basis van de rechtsstaat en een EU als louter verdragsorganisatie zijn de pijlers van Artikel 50. Deze EU voldoet daar op geen enkele wijze aan en daarom dient Nederland deze EU te verlaten. Een goed functionerende interne markt is voldoende. Van der Stoep maakte in dit verband een aardige vergelijking tussen een 'kale kerstboom' (de interne markt) en een 'volgehangen boom' (de huidige EU). Hij eindigde met de woorden: 'ik verlies liever duizend keer een referendum over de EU, dan dat er nooit meer een EU-referendum komt'. Mooie woorden, een mooi congres, maar voor mij blijft onduidelijk waarin Artikel 50 zich nu écht onderscheidt van de PVV.