Amerika zou pas eerder deze maand wapens aan de Syrische rebellen zijn gaan leveren, nadat president Barack Obama was overtuigd dat in het land chemische wapens waren ingezet. Nu blijken de Amerikanen al maandenlang Syrische opstandelingen te steunen.
The Washington Post wist
vorige week al de melden dat het besluit om de rebellen in Syrië van wapens te voorzien in feite weken eerder was genomen. Obama had de inzet van chemische wapens weliswaar als een "rode lijn" bestempeld; wat waarschijnlijk de doorslag gaf was dat de Libanese terreurgroep Hezbollah zich aansloot bij de regeringstroepen van president Bashar Assad. Dat had bijna onmiddellijk effect. De rebellen werden in het defensief gedrongen. De mogelijke inzet van chemische wapens had er weinig mee te maken.
Ik acht het overigens nog altijd waarschijnlijker dat het
de oppositie was die zenuwgas inzette, als het spul überhaupt is gebruikt. In tegenstelling tot Assad hadden zij er belang bij; Obama had immers de suggestie gewerkt dat zodra er chemische wapens werden gebruikt, Amerika zich in de burgeroorlog zou mengen. De rebellen redden het op eigen kracht niet terwijl Assad inmiddels als twee jaar lang weet te voorkomen dat de opstand hem van de troon stoot.
Deze week
onthulde The Los Angeles Times dat de Amerikanen al sinds november vorig jaar Syrische rebellen trainen. Dat zou gebeuren op een Amerikaanse basis in het zuiden van Jordanië, een Amerikaanse bondgenoot.
The two-week courses include training with Russian-designed 14.5-millimeter anti-tank rifles, anti-tank missiles, as well as 23-millimeter anti-aircraft weapons, according to a rebel commander in the Syrian province of Dara who helps oversee weapons acquisitions.
Vrij vertaald:
De tweeweekse cursussen leren rebellen onder meer om te gaan met Russische antitankwapens and luchtafweergeschut, volgens een commandant van de rebellen in de Syrische provincie Dara die verantwoordelijk is voor het verwerven van wapens.
Het verhaal wordt beaamt door Amerikaanse regeringsfunctionarissen. De regering zelf wil niet reageren.
De wapens waarmee de rebellen, onder Amerikaans toezicht, oefenen, worden door bondgenoten als Saoedi-Arabië en Qatar geleverd.
We wisten al dat die landen wapens leverden. Zij hebben een strategisch belang bij de val van Assad. De Syrische dictator is de enige Arabische bondgenoot van hun aartsvijand Iran. Ook zijn de opstandelingen in zijn land vooral soennitische moslims. De Arabische Golfstaten, die door soennieten worden geleid, zien zich tot taak gesteld hun geloofsgenoten te helpen.
Dat Obama, op zijn beurt, zijn bondgenoten in het Midden-Oosten een handje helpt, is hem op zich niet te verwijten. Ware het niet dat hij de Verenigde Staten op deze manier beetje bij beetje partij maakt in een sektarisch conflict waarvan de uitkomst het Amerikaanse belang alleen maar kan schaden. Of Assad wint, met steun van Iran en Rusland, terwijl Obama zijn Syrische tegenpool keer op keer heeft opgeroepen af te treden. In dat geval lijkt Amerika, en vooral Obama zelf, zwak. Of de jihadisten die in het Syrische verzet de overhand hebben gekregen, weten er alsnog een overwinning uit te slepen. Dan hebben we Afghanistan ingeruild voor Syrië: een staat die haat en terreur de wereld instuurt. Om nog maar de zwijgen over de gevolgen voor de christenen die in Syrië leven en het naburige Israël. Wat hoopt Obama te bereiken?