Kinderen zijn het slachtoffer van onze onvolwassenheid

Kinderen worden vandaag de dag steeds vroeger volwassen. Dat komt onder meer door de absurde eisen die we aan ze stellen. Een kind gewoon kind laten zijn, durven we niet meer. Waarom niet? Omdat we zelf ook niet meer volwassen durven zijn.

In Rotterdam opende pas geleden een beautysalon waar kinderen vanaf 4 jaar een schoonheidsbehandeling kunnen krijgen. De ouders van de kleine klantjes verdedigen deze volkomen waanzinnige toestand naar Amerikaans voorbeeld, met 'mijn kind moet er toch verzorgd uit zien?' en 'meisjes spelen zelf ook met make-up'. Maar je kind er goed uit laten zien of lekker laten rotzooien met mama's lippenstift, is heel iets anders dan het aan een schoonheidsbehandeling onderwerpen. Met dat laatste duw je de vierjarige namelijk al in de obsessie met uiterlijk van de hedendaagse volwassene.

En dit is niet de enige obsessie waar we onze jongste kinderen al mee lastigvallen. Kinderen in groep 1 en 2 mogen nauwelijks meer vrij spelen, maar moeten al presteren op het gebied van rekenen en taal. En iedere 'achterstand' moet meteen worden weggewerkt, het liefst al voordat het kind de basisschool binnentreedt.

Terwijl we steeds veeleisender worden naar onze kinderen, worden we steeds gemakkelijker naar onszelf. Het idee dat je als volwassene moet leven naar je verantwoordelijkheden is totaal verdwenen. Het enige waar we nog voor hoeven zorgen, is dat we 'doen waar we ons goed bij voelen' en 'onszelf volledig ontplooien'. Zo kan de zorgplicht voor familie worden overgeheveld naar de staat en de huwelijkse plicht naar behoeven worden opgeheven. En ondertussen kunnen we onze dagen al spelend doorbrengen.

Het lijkt natuurlijk prachtig, dat we allemaal kunnen doen waar we zin in hebben. Maar dit feestje komt niet zonder rekening. En die betalen bijvoorbeeld onze kinderen, met hun jeugd.