Wir schaffen das! Of toch niet helemaal?
In Heerlen heeft een 19-jarige migrant zich woensdagavond
vergrepen aan een 51-jarige vrouw. Verrassend genoeg ging het hier niet om een Duitse, Spaanse of Poolse migrant. Nee, deze man was - zonder dat ooit vast te stellen is waar hij écht vandaan komt - hier aangekomen met een zielig verhaal, en bewoonde inmiddels een asielzoekerscentrum in de Limburgse stad.
Maar daar ging het uiteraard al snel fout. De mensen in dit land waar hij noodgedwongen naartoe moest - tussen hier en Syrië, Irak of Afghanistan zijn immers nul veilige landen - begonnen zich meteen uitdagend te gedragen. Hoge hakken, make-up, rokjes: het is schandelijk dat men niet inziet hoe erg de nieuwe cultuurverrijkers gemarteld worden bij het aanzicht van dat soort absurde fenomenen. Waarom snapt men in Limburg (en de rest van Europa eigenlijk) niet dat zij slecht gedrag alleen maar uitlokken met zulk provocerend gedoe? Het is zo natuurlijk voor de nieuwkomers om daar zo op te reageren, dat het eigenlijk wel een reflex genoemd kan worden. Het mag dan ook voor niemand als een verrassing komen dat de man in kwestie totaal de controle kwijtraakte toen hij deze 32 jaar oudere vrouw op straat tegenkwam. Het is de normaalste zaak van de wereld dat ze dan zoiets doen.
En om de sarcastische toon iets te minderen: dat is nou precies de reden dat die mensen hier niet welkom zouden moeten zijn. Keer op keer laat de geschiedenis zien dat iedereen er baat bij heeft als mensen zich vestigen die op een plek met een soortgelijke cultuur: het is dan simpelweg honderd keer makkelijker om te integreren, en daar kan niemand toch tegen zijn? Eigenlijk is het een win-win situatie voor zowel de nieuwkomers als het ontvangende volk. De eerste groep hoeft zich niet of nauwelijks aan te passen, en de tweede krijgt mensen waar ze het mee kunnen vinden. Prima toch?
Helaas is dit iets wat de Europese Unie nog lang niet heeft ingezien. Vele Euro-politici leven nog steeds in de waan dat elke cultuur met elke andere cultuur te vereenzelvigen is. Binnen Europa geloof ik dat nog best, zelfs als het om bijvoorbeeld Nederlanders en Bulgaren gaat. Natuurlijk zijn er verschillen, maar de algemene gebruiken (en misschien nog belangrijker: het geloof en uiterlijk) zijn zeer vergelijkbaar, en dat helpt al enorm. We moeten echter accepteren dat er in sommige gevallen een cultuurkloof bestaat die simpelweg niet te overbruggen is. Niet op dit moment tenminste. Ik sluit zeker niet uit dat binnen enkele decennia een groep aan 'gematigde moslims' zal opstaan die hun geloof (wat (90% van cultuur bepaalt) moderniseren om beter aan te sluiten bij onze normen en waarden. Die hoop is echter nog lang geen werkelijkheid, en zolang dat het geval is hebben we maar één ding nodig in Europa: een pragmatische aanpak die inziet dat sommige dingen not meant to be zijn.