Hij heeft het lang gewild, en nu komt zijn wens dan eindelijk in vervulling: Diederik Samsom krijgt concurrentie in de strijd om het lijsttrekkerschap van de Partij van de Arbeid. Als er één ding zeker is over de aanstaande Tweede Kamerverkiezingen, is het dat de
PvdA veel, maar dan ook héél veel zetels gaat inleveren. Volgens de huidige peilingen houdt de partij van Samsom nog maar 11(!) van de 38 zetels over na maart, en dat is als de dalende lijn niet nóg verder doorzet in de komende maanden. Na het wanbeleid dat Samsom en de zijnen deze regering ingeslingerd hebben, is dat natuurlijk geen verrassing, wat de man zelf heel goed weet. Dit zag iedereen al lang vantevoren aankomen natuurlijk. Het is dan ook niet raar dat de leider van misschien wel de sneuste partij in de geschiedenis van de Nederlandse politiek al maanden hoopt dat iemand hem uitdaagt om het lijsttrekkersschap, zogenaamd "om zijn legitimiteit als leider te versterken".
Een veel logischere verklaring is natuurlijk dat hij het zinkende schip wil verlaten voordat het helemaal onder de golven verdwijnt, wat ongetwijfeld gaat gebeuren binnen nu en vijf maanden. Nee, het laatste wat Samsom wil is verantwoordelijk gehouden worden voor de onvermijdelijke nederlaag die steeds dichterbij komt. Hij wil dan ook niet dat iemand hem uitdaagt: hij wil dat iemand hem verslaat.
Maar liefst twee partijgenoten lijken er nu echter toch in getrapt te zijn. Vice-premier
Lodewijk Asscher en kamerlid Jacques Monasch
durven het wel aan om de partij door de verkiezingen te loodsen volgend jaar, zoals ze donderdagmiddag aangaven. Niet dat dat ook maar iets uit zal maken voor de gedoemde partij, maar misschien weet het nog genoeg media-aandacht te creëren om Nederland eraan te herinneren dat de PvdA ook nog bestaat. Of dat veel zal uitmaken? Nee.
En zo kwam het allemaal toch nog goed met de PvdA, zelfs wanneer (niet "als") ze driekwart van hun zetels inleveren: Samsoms schuld is het niet omdat hij helemaal geen leider was bij de verkiezingen, en Asscher of Monasch heeft toch nog helemaal geen tijd gehad om iets slechts te doen. Niemand hoeft zo te verantwoordelijkheid te nemen, en het wanbeleid kan nog jaren door gevoerd worden. Eind goed, al goed.