De Kamer komt niet terug van het reces om te discussiëren over de ramp met de MH17 in Oekraïne. Als u een treffend voorbeeld van luie en gemakzuchtige politiek zoekt moet u hier zijn.
Vandaag in de loop van de middag
werd een verzoek ingediend door VNL-Kamerlid Louis Bontes. Hij wilde een Tweede Kamerdebat aanvragen over de grote ramp met de MH17, die naar alle waarschijnlijkheid is neergeschoten nabij Donetsk in Oekraïne. Inmiddels zijn er 189 Nederlanders om het leven gekomen, en is de regering - via minister Timmermans en premier Rutte - bezig om een internationaal onderzoek af te dwingen. Er is dus niet alleen iets verschrikkelijks gebeurd, maar ook is de regering bezig met allerlei vervolgstappen.
Dit alles is reden genoeg voor een Kamerdebat, zou je zeggen. Om afschuw uit te spreken, om te kijken waar de verschillende politieke partijen staan op dit dossier, een signaal uit te zenden naar nabestaanden en daders, en om het kabinet te controleren bij de stappen die er gezet worden. Dat laatste is zelfs een grondwettelijke plicht.
Kortom, het was heel logisch geweest als onze Tweede Kamer daarvoor bijeen zou komen begin volgende week. Er worden in ieder geval elke week wel debatten om veel en veel minder aangevraagd. 'Ik hoop in de loop van vandaag te horen of ik voldoende support voor een debat krijg, want daar is alle reden toe,' sprak Bontes dan ook hoopvol uit toen hij eerder vandaag het verzoek tot het desbetreffende debat had ingediend.
Inmiddels is het echter duidelijk dat het verzoek van Bontes en VNL onvoldoende gehoor vindt. Er waren dus niet eens 30 andere Kamerleden te vinden in de 150-man tellende Tweede Kamer die het nodig vonden om hierover te discussiëren. Laat me dit nogmaals zeggen: de gewelddadige dood van 189 Nederlanders in een vreemd land is kennelijk niet eens genoeg aanleiding om een Kamerdebat op de agenda te zetten. Wat dan nog wel?
De Amerikanen - en zij hebben tot dusverre geen gemelde overledenen - hebben er in hun Senaat al wél over gesproken. Vanuit Nederland - met toch minstens 189 keer zoveel aanleiding als de Amerikanen om hierover te spreken - blijft het in het parlement echter angstvallig stil. Onze landelijke politici geven gewoon niet thuis. Ja, vanaf hun vakantieadres wel even hun medeleven doortwitteren
door te verwijzen naar de fractievoorzitter, of de
foto van een vlag die halfstok hangt de wereld insturen, maar op het tweetal van VNL na is dus niemand dus van plan daadwerkelijk hierover iets te zeggen in het kloppende hart van onze democratie.
Tja. De vakantie van 148 Kamerleden is kennelijk belangrijker dan de dood van 189 normale Nederlanders. Dit is passieve en luie politiek, en de Kamer zet zichzelf hiermee voor paal.