'Het zou naïef zijn om te denken dat Noord-Korea nu opeens is verworden tot een vriendelijke buurman', zo luidt de boodschap van de Japanse minister van Buitenlandse Zaken Taro Kono. 2017 was een bewogen jaar wat de Koreaans-Amerikaanse relatie aanging. Anders dan zijn zwakke voorganger Barack Obama, die een appeasementpolitiek bedreef die we niet meer sinds het interbellum van Neville Chamberlain gezien hadden, is laat Donald Trump Noord-Korea niet zomaar haar gang gaan. Bij elke raketproef worden de duimschroeven economisch aangedraaid, en je kunt er gif op innemen dat als ze zo door waren gegaan, Trump zijn grote rode nucleaire knop al had ingedrukt. Een vreedzaam jaar dus, zullen we maar zeggen.
Hoe anders loopt het echter tot nu toe in 2018: niets geen dagelijkse raketlanceringen, maar besprekingen tussen Noord- en Zuid-Koreanen over de
Olympische Spelen die 9 februari van start gaan in Pyeongchang (Zuid-Korea). Pyongyang wil daar ook aanwezig zijn, waardoor de twee zijden van de 38ste noorderparallel - de lijn die de Korea's scheidt - opeens als beste vrienden aan tafel zitten. Noord-Koreanen mogen - ondanks dat de inschrijftermijn eigenlijk al is verstreken tóch meedoen aan de Spelen, zal met Zuid-Korea
één team vormen en, als kers op de taart, zullen bezoekers zelfs van marxistische liederen mogen genieten van het Noord-Koreaanse blaaskapel dat meereist en de straten van Pyeongchang
onveilig zal maken.
Maar dat is allemaal slechts schijn, zo legt de Japanse minister van Buitenlandse Zaken, Taro Kono, ons uit. Hij
waarschuwt de wereld niet te vallen voor het charmeoffensief dat Kim Jong-Un en zijn sportmarionetten hebben ingezet:
The inter-Korean talks have been credited with easing tensions on the peninsula, but Mr Kono urged countries not to let their guard down.
"I am aware that some people argue that because North Korea is engaging in inter-Korean dialogue, we should reward them by lifting up sanctions or by providing some sort of assistance," he said.
"Frankly I think this view is just too naive. I believe that North Korea wants to buy some time to continue their nuclear missile programme."
Een uiterst realistische visie natuurlijk. De opeens poeslieve Koreanen willen namelijk maar al te graag praten over orkesten, cheerleaders en gemeenschappelijke vlaggen, maar weigeren resoluut ook maar het woord 'atoomprogramma' in de mond te nemen. Leuk dat ze er even een feestje van gaan maken in Pyeongchang, maar als de boel weer opgedoekt wordt op 25 februari, is Korea nog net zo gevaarlijk en haar leider nog net zo gek. Of beter: nóg gevaarlijker, aangezien de atoomwetenschappers daar in februari waarschijnlijk twee keer zo hard zullen doorwerken aan de massavernietigingswapens die Kim zo graag wil hebben. Draai die duimschroeven dus nog maar even stevig aan, Trump!