ISIS-vrouwen: "We vinden het fantastisch als onze man gedood wordt in de strijd!"

We schrijven vaak over de mannen die zich bij ISIS voegen, maar we moeten niet vergeten dat er ook nogal wat vrouwen zijn die zich de laatste tijd hebben aangesloten bij de terroristische organisatie. Wat zijn hun drijfveren en hoe ziet hun leven eruit?

De Toronto Star heeft met één van die vrouwen gesproken. Mijn conclusie? Deze vrouwen zijn minstens net zo gek als hun knetterradicale echtgenoten:

Zie hier wat ene Umm Jihad zegt over haar relatie met haar echtgenoot:

Ja, dat leest u goed. Deze vrouwen vinden het dus fantastisch mooi als hun man gedood wordt in de strijd - of zichzelf opblaast. Zij huilen niet uit verdriet als ze hun echtgenoot verliezen, maar uit vreugde; yes, hij heeft het martelaarschap bereikt, gaat een fantastisch leven tegemoet in het hiernamaals en oh ja, zijn daad heeft ook een positieve impact op de reputatie van zijn vrouw. Zij staat dan bekend als de weduwe van "een martelaar," wat in haar ogen het hoogst haalbare is.

Natuurlijk kan ik me er iets bij voorstellen dat dit soort vrouwen het geweldig vinden dat geen last meer hebben van de tiran die hen dwong om zich compleet te bedekken, maar helaas lijkt dat helemaal niet de redenering te zijn van Umm Jihad en haar vriendinnen. Zij vinden het maar wat fijn dat ze behandeld worden als dieren - als tweederangsmensen die zelf totaal geen rechten hebben.

Je vraagt je af waar dit soort vrouwen door gedreven worden? Is het zelfhaat? Hoe kunnen we anders verklaren dat ze het maar wat mooi vinden om a) hun man te verliezen en b) op beestachtige wijze te worden behandeld?

Op de foto boven dit artikel ziet u Shayma Senouci, een radicale moslima die zich vrijwel zeker ook bij ISIS heeft gevoegd. Ook zij vindt het maar wat fantastisch dat mannen zichzelf opblazen en zoveel mogelijke onschuldige burgers proberen te doden - en ook zij is dus knettergek.