Is Irak werkelijk te redden

Het is vanmorgen weer eens flink losgegaan in Irak, het land dat tot 2003 nog geregeerd werd door de psychopaat Saddam Hussein. RTL Nieuws bericht dat bij een aanslag in Mosul - een stad in het noorden van het land - tien mensen om het leven kwamen. Deze aanslag was gericht op een militair konvooi. Acht Irakese militiaren en twee voorbijgangers zijn gedood. Het zal u niet verbazen dat het een zelfmoordaanslag betrof.

In Bagdhad werden er maar liefst twee aanslagen uitgevoerd. Beide aanvallen waren gericht op gevangenissen. De eerste op Al Tayi, 20 kilometer ten noorden van Bagdad, kostte vijf mensen het leven. De andere gevangenis die getarget werd is... Abu Graib. Jawel, de beruchtste gevangenis van het land. Daarbij werden zeven mensen omgebracht, terwijl 31 personen gewond raakten. De kans is natuurlijk aanwezig dat enkelen van die gewonden het uiteindelijk ook niet overleven.

Het geweld in Irak is de afgelopen tijd flink toegenomen. Zo kwamen er twee dagen geleden al 65 mensen om het leven door zeven verschillende autobomaanslagen. Deze aanslagen vonden plaats kort nadat men de iftar-maaltijd had genuttigd: de maaltijd die gegeten wordt als het vasten er 's avonds op zit. Ook toen vonden de aanslagen op verschillende locaties plaats. 

De dag ervoor blies een zelfmoordterrorist zich op in een drukke soennitische moskee even ten noorden van Bagdad. Het aantal doden: 20. Beide kanten - sjiieten en soennieten - vinden het klaarblijkelijk prima oké om moskeeën aan te vallen. Dat gebeurt namelijk regelmatig.

Door al die aanslagen zijn er deze maand alleen al meer dan 500 mensen omgekomen bij het sektarisch geweld. Over het hele jaar zijn er volgens Al Jazeera, dat zich op cijfers baseert van AFP, 2700 mensen vermoord door extremisten aan beide kanten.

Het ongelooflijke aan dit verhaal is dat dit nu al jaren en jaren aan de gang is. Af en toe kalmeert de boel een beetje, maar het duurt niet lang voordat de strijdende partijen toch weer losgaan. En vaak op nog dodelijker wijze dan in het verleden. 

Ik ben daardoor bang dat er geen democratische oplossing voor handen ligt in Irak. Tenminste, niet als ze dat land bij elkaar willen houden. De enige mogelijke oplossing zou zijn om de drie bevolkingsgroepen - sjiieten, soennieten en koerden - hun eigen gebieden te geven en die zoveel mogelijk autonomie te geven. De kans dat zoiets gebeurt is jammer genoeg klein. Zowel soennieten als sjiieten willen immers over de ander heersen. 

Het zou me dan ook niet verbazen als er uiteindelijk toch weer een dictator opstaat die het hele land onderwerpt. Zeg maar, een soort Saddam 2.0. Iets minder extreem, iets minder psychopatisch, maar niet minder autoritair en hardvochtig. Een andere mogelijkheid zie ik niet meer: het is een dictator of chaos.