Column Frits Bosch: Is Gerri Eickhof zélf een racist?

Gerri Eickhof is sinds 1986 verslaggever bij de NOS, dus inmiddels zo’n 34 jaar. Hij meldt in De Volkskrant (31.7.20) dat hij een vreselijke jeugd heeft gehad in Amsterdam-Noord. Zijn moeder was wit en zijn vader was ‘vermoedelijk een Surinamer’. In zijn ouderlijk huis was het een sobere boel, geen ijskast. Hij zou door plagende kinderen voor nikker, bruine boon, Zwarte Piet zijn uitgescholden als hij naar school ging. Er ging een drol door de brievenbus en hij kreeg dreigbrieven. Dat is niet best. Het verbaast mij wel. In de eerste plaats is Eickhof amper te herkennen als ‘gekleurd’. Een echt donkere man als Jerry Afriyie zal hem mogelijk niet als gekleurd erkennen. Mensen van kleur hebben een veel sterkere focus op kleur dan witte mensen, want wit is wit en mensen van kleur zijn er in allerlei gradaties en dat laten ze elkaar goed weten. Als het zo uitkomt noemen ze elkaar ‘neger’. Eickhof valt erbuiten door zijn blanke moeder.

Het verbaast mij ook dat hij zo negatief benaderd is. Ik ben veertig jaar innig bevriend geweest met een donkere Surinamer. Alles met hem meegemaakt. Ieder jaar Sinterklaas en Zwarte Pietfeest gevierd met onze families. Nooit iets gemerkt van racisme, nee, behalve die ene keer dat we in een Haags café een biertje dronken en tegenover ons een groepje van vier mannen waarvan één iets zei in de richting van mijn vriend over zijn kleur. We draaiden onze rug om. Als ik ergens spijt van heb is het dit. Ik had deze klootzak moeten aanvliegen. Ik heb dat nadien in gedachten ettelijke keren gedaan en bepaald niet zachtzinnig. Helaas enkel in gedachten. Gedane zaken nemen geen keer en ik blijf met een diepe spijt rondlopen: ik kan het mezelf nooit vergeven. Is mijn vriend in zijn werk achtergesteld? Nee, integendeel, hij kreeg een baan waarvoor hij eigenlijk niet goed gekwalificeerd was en het ging helaas mis. Hoe dierbaar zijn mijn herinneringen aan deze voor mij unieke vriendschap.

Eickhof meldt in het Volkskrant artikel dat hij het als “een klap in het gezicht voelde dat de NOS in een online artikel de ‘racistische hoogleraar Piet Emmer citeerde’ die vindt dat de slavernij wel meeviel.” Niet te geloven dat Eickhof dit durft te zeggen! Hoezo is Emmer ‘racistisch’? In tegenstelling tot Eickhof ken ik het werk van Emmer zeer goed. Ik acht hem dé specialist op het terrein van kolonialisme en slavernij. Ik ken zijn boeken en heb hem erover geïnterviewd. Hij is erudiet en genuanceerd, maar allerminst een ‘racist’. Hoe komt Eickhof erbij om dit te zeggen?! Schandalig. Waar hij anderen van beschuldigt doet hij nota bene zelf! Eickhof lijkt zélf een racist. En dit niet als plagend kind, maar als weloverwogen volwassene. Prof. Emmer heeft bij de NOS en Volkskrant om rectificatie verzocht, maar niet gekregen. Wat een schoften. Het zal mij benieuwen of dit een strafzaak wordt. Ik geef Eickhof dan geen enkele kans. In Nederland kun je iemand niet zonder reële grond voor racist uitschelden. We noemen dat smaad.

Akwasi en Gloria Wekker mogen volgen Eickhof niet ‘schreeuwende kletskousen’ genoemd worden. Dat klopt. Het is veel erger dan dat. Wekker noemt Nederland systematisch racistisch. Eickhof keurt dat goed. We weten genoeg uit welk hout deze man gesneden is ...

Maar het kan nóg erger. Vijftien jaar geleden kreeg prof. Franse Olivier Pétré-Grenouilleau, hoogleraar l'Université de Bretagne-Sud, een strafklacht aan de broek omdat hij de Atlantisch inter-Afrikaanse en Arabische slavenhandel met elkaar had vergeleken in zijn boek Les traites négrières. In Frankrijk waren teksten over de Atlantische slavenhandel strafbaar gesteld. Prof. Emmer is er als onafhankelijk topdeskundige in het betreffende debat in de Franse chambre des députés bijgehaald. De toenmalige zwarte minister van Justitie, mevrouw Christiane Taubira, wilde echter de slavenhandel van de Arabieren niet onder de werking van de wet brengen, “omdat je jonge Arabieren niet moest opzadelen met die vreselijke last van het verleden”. Het ging haar puur om wit aan de schandpaal te nagelen. Zei daar iemand racisme? Hoe morbide is deze discussie... Onze media doen er goed aan om eindelijk eens kritisch te zijn op wat hen ingefluisterd wordt door lieden die wrok koesteren en in feite zelf racist zijn. Wees woke!

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer".